Δεν υπάρχει μέρα να ανοίξεις μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα και να μη δεις το απόλυτο κλισέ στο Internet:

Ο/Η/Το  .  .   .  περιλαμβάνεται στα δέκα καλύτερα της Ελλάδας/ Ευρώπης/ Κόσμου/ Σύμπαντος , σύμφωνα με διαδικτυακή ψηφοφορία που… .

Έλεος ρε παιδιά με τις Αμερικανιές του καλύτερος-ωραιότερος-δυνατότερος. Επειδή δηλαδή οι αναγνώστες του www.anat.rixiase.okol.osmou.com, ψήφισαν ότι η Monica Pelo έχει τον ωραιότερο πισινό στην υφήλιο, σημαίνει κάτι για μας; Και με ποιο ακριβώς κριτήριο οι αναγνώστες αποφάνθηκαν; Επειδή τον είδαν σε φωτογραφία; Ή μήπως τον ψηλάφισαν;

Τώρα το καλοκαίρι έχουν πλάκα οι ψηφοφορίες για τις παραλίες και τα τουριστικά αξιοθέατα. Οι άνθρωποι ψηφίζουν τις παραλίες που θεωρούν καλύτερες με τελείως υποκειμενικά κριτήρια φυσικά, για αυτό και τα αντίστοιχα αποτελέσματα έχουν την ίδια αξιοπιστία με τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών. Οι ανά την επικράτεια Δήμοι μπαίνουν στο παιχνίδι μπας και προσελκύσουν κανένα τουρίστα παραπάνω στην περιοχή τους:
– Ελάτε στην Πέρα Παναγιά, όπου η βρύση της πλατείας ψηφίστηκε μέσα στις δέκα καλύτερες πέτρινες βρύσες στην Ευρώπη !

–   Ελάτε στην παραλία της Χαλαμοσούρας που ψηφίστηκε μέσα στις δέκα πιο άγνωστες παραλίες στην Ελλάδα !

– Ελάτε στο νομό … όπου οι παραλίες μας έχουν τις περισσότερες μπλε σημαίες στη χώρα και θα σας κάνουμε δώρο το κοντάρι !

Το δεύτερο κοινό που συναντάς στην πλειοψηφία των sites, είναι διάφορες “celebrities” να εκθέτουν σε κοινή θέα όσα τους χάρισε η φύση και συμπλήρωσε το νυστέρι του πλαστικού και το photoshop του φωτογράφου. Στο μεταξύ, μπορεί να αισθάνεσαι και λίγο άσχημα που σχεδόν καμιά από αυτές δεν έχεις ξανακούσει, να πηγαίνουν σε μέρη που ούτε ξέρεις που πέφτουνε με συνοδούς που σου είναι επίσης άγνωστοι. Έτσι όμως χάνεις τη ουσία που είναι η φωτογραφία της στάρλετ. Τώρα τελευταία βέβαια, έχουν πληθύνει και οι αντίστοιχες ανδρικές φωτογραφίες, πράγμα φυσικό αν μετρήσει κανείς τα αντίστοιχα targetgroup  (αριθμός γυναικών + gay>> αριθμός ανδρών) . Η υπερέκθεση γυμνού έχει φέρει, σε κάποιους από μας βέβαια, το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Περνάω κάνοντας scroll σε όλα τα σχετικά βαρυσήμαντα «άρθρα» που αφορούν το γυναικείο σώμα, ενώ κλείνω τα μάτια προσπερνώντας τα αντίστοιχα ανδρικά για να μην αισθάνομαι ενοχές για κάθε πίτσα ή μπύρα που έχω καταναλώσει.

Το τρίτο κοινό σημείο είναι ο αριθμός των υπό απόλυση δημοσίων υπαλλήλων. Εκεί γίνεται πλειοδοτικός διαγωνισμός: 2000 μέχρι το τέλος του έτους, 9200 μέχρι το Γενάρη του 14, 15000 μέχρι το 2014 και πάει λέγοντας. Επειδή οι συντάκτες των αντίστοιχων άρθρων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, έχουν αποφασίσει προφανώς να κάνουν πόλεμο νεύρων στις ιερές αγελάδες, δηλαδή τους Δημόσιους. Τέτοια ψυχολογική βία σε εργαζόμενους , δε νομίζω να έχει προηγούμενο. Όταν μια ολόκληρη χώρα εύχεται να απολυθείς για να αισθανθεί λίγη ικανοποίηση, ο μόνος τρόπος να τους τη σπάσεις , είναι να παραιτηθείς πριν σε διώξουνε – άσε καλύτερα , δε συμφέρει.

Κλείνω εδώ το άρθρο, πιστεύοντας ότι θα ψηφιστεί μέσα στα δέκα καλύτερα που έχω γράψει, το στολίζω και με μια κατάλληλη φωτογραφία

και σας ανακοινώνω πως μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, 19213 εργαζόμενοι στο δημόσιο θα έχουν απολυθεί, ενώ 313 ακόμα θα έχουν αποχωρήσει μετά από καρδιακό-εγκεφαλικό ή άλλο επεισόδιο.