Οι απολυτήριες εξετάσεις των παιδιών του Λυκείου έχουν ξεκινήσει εδώ και μια εβδομάδα και – ήδη – τα δείγματα γραφής είναι απογοητευτικά!
Οι μαθητές της Α και της Β΄ Λυκείου σε μεγάλο ποσοστό δεν έχουν καταλάβει ή δεν θέλουν να καταλάβουν πως θα γίνει η προαγωγή τους, για όσους γίνει. Έρχονται χαλαροί, οι περισσότεροι γράφουν ότι θυμούνται και φεύγουν ακόμα πιο χαλαροί. Η πλάκα είναι πως πιστεύουν ότι για την κακή τους επίδοση φταίει η Τράπεζα Θεμάτων , αγνοώντας ότι από τα θέματα που κληρώνονται επιλέγουμε τα ευκολότερα και κάποιες φορές αυτά είναι ακόμα πιο εύκολα από αυτά που θα βάζαμε εμείς.
Οι προσπάθειές και οι απορίες τους στη διάρκεια των γραπτών εξετάσεων είναι χαρακτηριστικές:

–      Άμα έχω 13 στα τετράμηνα και γράψω και κάτι στο τέλος, δεν περνάω;

–      Αν με τα κάτι εννοείς το ονοματεπώνυμο , το τμήμα και τα ονόματα των επιτηρητών, η απάντηση είναι όχι. Το ίδιο ισχύει ακόμα και αν απαντήσεις σωστά όλα τα Σ-Λ που πιάνουν 10 μόρια, δηλαδή 2 στα 20.

–      Πως μπορώ να μπω στην Τράπεζα Θεμάτων για να δω ποια θέματα μας κληρώθηκαν και ποια διαλέξατε;

–      Έχει e-banking ο μπαμπάς σου;

–      Ναι!

–      Έ πες του να μπει να κάνει μια ανάληψη θεμάτων! (Όχι, δεν γέλασε η μαθήτρια και δεν ήταν επειδή το αστείο της φάνηκε κρύο – που ήταν. Απλά το σκέφτηκε αρκετά και αποφάσισε πως μπορεί και να της λέω αλήθεια…)

Επίσης, αγνοούν τα βασικά: Για να μπορέσεις να αντιγράψεις , θα πρέπει να βρεθεί τουλάχιστον ένας από τους «γύρω»  που να ξέρει τις απαντήσεις.
Είναι αδύνατον να θυμηθείς κάτι που δεν έμαθες ποτέ, όση ώρα και αν περάσεις προσπαθώντας!
Αν δεν μπορείς να βρεις πριν ξεκινήσει η εξέταση ούτε μία άσκηση που να ξέρεις να λύνεις, είναι εντελώς απίθανο να βρει μια τέτοια ο καθηγητής που βάζει τα θέματα.
Αν κάνεις σκονάκι στο εσωτερικό μάσκας , δεν μπορείς να δεις τι γράφει πάνω τραβώντας λίγο τα λαστιχάκια.
Αν γράψεις στο εσωτερικό μαύρης μάσκας με μπλε στυλό, είναι επίσης αδύνατον να διακρίνεις τα γράμματα ακόμα και αν τη βγάλεις.
Αν πας στο μπάνιο με το κινητό σου (που απαγορεύεται να έχεις μαζί σου!) για να γκουγκλάρεις κάποια απάντηση θα πρέπει να έχεις σιγουρευτεί ότι έχεις δεδομένα, ότι το κινητό πιάνει στις εσωτερικές τουαλέτες και το κυριότερο: Να θυμάσαι τι πρέπει να ψάξεις!
Αν έχεις γραμμένο σκονάκι στο εσωτερικό της παλάμης σου, δεν κρατάς με το ίδιο χέρι το ποτήρι του freddo που «ιδρώνει» γιατί το μελάνι gel που έχεις χρησιμοποιήσει γίνεται αναγνώσιμο πάνω στο πλαστικό ποτήρι μόνο.
Αν έχεις 5 ερωτήσεις αντιστοίχισης που πρέπει να απαντήσεις στην τύχη, η πιθανότητα να τις πετύχεις όλες σωστές είναι μία στις 120, ενώ η πιθανότητα να πετύχεις σωστά και τα 5 Σ – Λ είναι μία στις 32.
Οπότε αν είσαι τόσο τυχερός σε όλα , πιθανότατα να μην χρειαστεί να περάσεις καν στην επόμενη τάξη!

Για την Γ Λυκείου τα πράγματα είναι αλλιώς. Υπάρχει ένα 10% που προσπαθεί να γράψει άριστα , ένα 60% που κάτι γράφει και ένα 30% που σου γράφει ότι χρειάζεται τουλάχιστον 6 για να πάρει απολυτήριο και «παρακαλώ βάλτε μου ένα 6, γιατί δε θέλω να σπουδάσω , απλά να τελειώσω το Λύκειο». Και σκέπτομαι απλά ότι με το απολυτήριο που θα πάρει μπορεί να φάει τη θέση σε κάποιο δημόσιο ΙΕΚ ενός άλλου που δεν είχε το ίδιο ψυχοπονιάρη καθηγητή.

Δεν είμαι στην κατηγορία «ψυχοπονιάρης». Έναν λόγο για τη Γ Λυκείου ανέφερα ήδη. Επίσης, το παρακάλι του στυλ «Χρειάζομαι καλό βαθμό στο απολυτήριο για να με δεχθούν σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού» , είναι ελεύθεροι να το πιστεύουν αυτοί αν θέλουν. Η αλήθεια είναι πως τα ξένα Πανεπιστήμια με εξαίρεση κάποια ελάχιστα με πραγματικά υψηλά στάνταρτ δεν λένε ποτέ όχι σε κανέναν πρόθυμο να πληρώσει τα δίδακτρα. Όσον αφορά τις μικρότερες τάξεις, το να βάλεις υψηλότερους βαθμούς στα γραπτά από αυτό που αξίζουν , αποπροσανατολίζει τις οικογένειες ή και τους ίδιους τους μαθητές! Είναι αυτό που παίρνεις το 02/20  και το κάνεις 07/20 για να περάσει το μάθημα και βάζεις τους γονείς στη σκέψη ότι «εντάξει, αν στρωθεί, το 7 μπορεί να το κάνει 10-12 και να περάσει σε κάποια σχολή αργότερα» ενώ στην πραγματικότητα το παιδί δεν έχει θέληση/δυνατότητες για σπουδές σε ανώτατες σχολές και ως εκ τούτου καλό θα ήταν να διερευνήσουν και άλλες λύσεις.

Τα παιδιά φέτος δεν έχουν διδαχθεί ακόμα και στις καλύτερες περιπτώσεις αυτά που πρέπει με τον τρόπο και το χρόνο που θα έπρεπε. Πολλές απουσίες από τα ίδια αλλά και τους διδάσκοντες, πολλή πίστη ότι η Τράπεζα Θεμάτων δεν θα εφαρμοστεί τελικά. Βέβαια, έτσι όπως γίνεται η κλήρωση για τα θέματα δεν δημιουργεί προβλήματα: Μπορείς να επιλέξεις αυτά που έχουν διδαχθεί σωστά ή/και τα πιο εύκολα από αυτά. Αυτό που κάνει τις εξετάσεις δύσκολες είναι ότι τα παιδιά λόγω ειδικών συνθηκών πιστεύουν ότι και με το τίποτα θα περάσουν διαιωνίζοντας τη λογική «Έλα μωρέ, κρίμα είναι, πέρασέ τα να ξεμπερδεύουμε». Ελπίζω να μην το κάνουμε μεγαλώνοντας σε βάθος χρόνου τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα: Κάποια στιγμή (τώρα, κατά προτίμηση!) πρέπει να τελειώσουμε με τη λογική αυτή!