Τα σχολεία ξεκινούν με μάσκες, αποστάσεις, διαλλείματα κυλιόμενα. Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει στο εξής να μάθουμε να λειτουργούμε «καλυμμένοι».

Ήδη, εμφανίστηκαν οι πρώτες αντιδράσεις από ευαίσθητους γονείς που φοβούνται για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η μάσκα στα βλαστάρια τους: μπορεί να προκαλέσει κνησμό, αλλεργία, δυσκολία στην αναπνοή, προβλήματα στους πνεύμονες, δυσχρωματισμό στο πρόσωπο, σπυράκια , εκνευρισμό, δυσκολία στην επικοινωνία με τα αντίθετο φύλο, ταξικές διακρίσεις (υπάρχουν και σινιέ μάσκες! ) έως και άμωμη σύλληψη… .

Ακολουθούν οι αντιδράσεις από ευαίσθητους εκπαιδευτικούς:  Δεν θα ακούγεται η φωνή μας και θα πρέπει να φωνάζουμε μέσα στην τάξη, δεν θα μπορούμε να κάνουμε γκριμάτσες όταν ακούμε άσχετες απαντήσεις, θα έχουμε πρόβλημα με την τριχοφυΐα (για τους άντρες οι τρίχες από το μούσι θα γυρίζουν προς τα μέσα, για τις γυναίκες θα φυτρώσει μουστάκι λόγω ιδρώτα) , θα πρέπει να δίνουμε πολλά χρήματα για τις μάσκες, δεν θα μπορούμε να βγάζουμε γλώσσα σε όσους μας καταπιέζουν, θα έχουμε νεύρα και θα πρέπει να παίρνουμε ηρεμιστικά.

Το μόνο που έχω να πω είναι πως πρέπει να προσαρμοστούμε! Σε κανέναν δεν είναι ευχάριστη η μάσκα ως αντικείμενο. Με δεδομένο όμως ότι ο μόνος εφικτός τρόπος να αντιμετωπίσουμε την ανεξέλεγκτη μετάδοση είναι η προφύλαξη με μάσκα-προσωπίδα και οι αποστάσεις, οφείλουμε να τηρήσουμε κατά το δυνατόν τα μέτρα. Η εξ αποστάσεως σύγχρονη διδασκαλία με κάμερες μέσα από την τάξη, απλά δεν είναι εφικτή και – ακόμα και αν ήταν – με τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να γίνεται , θα έφερνε τη διδασκαλία 50 χρόνια πίσω: Εξέταση μαθητών (κλειστές κάμερες), διάλεξη καθηγητή (ανοικτές κάμερες) , επίλυση αποριών παρόντων μαθητών (κλειστές κάμερες) , διάλλειμα!

Βέβαια, ανοίγει και μια άλλη μεγάλη συζήτηση: Πόσους περιορισμούς μπορούν να μας επιβάλλουν οι κυβερνήσεις στην προσωπική μας ζωή; Μήπως το όλο σκηνικό είναι ένα πρόσχημα για να κάνουν ένα ακόμα βήμα προς την «προβατοποίηση» μας; Εδώ τίθεται θέμα υγείας και προφύλαξης του πλησίον μας από τη μαλακία μας. Ακριβώς ότι συμβαίνει και με το κάπνισμα: Απαγορεύτηκε σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους, στα ανοικτά γήπεδα (!!!) , στα μέσα μαζικής μεταφοράς, παντού!!! Είναι οι κυβερνήσεις τόσο ευαίσθητες στην υγεία των πολιτών τους;;; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Εκείνο που μετράει είναι το χρήμα! Οι καπνιστές αρρωσταίνουν από ασθένειες που δεν τους σκοτώνουν αμέσως αλλά επιβαρύνουν τα συστήματα υγείας και κυρίως τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, οι σοβαρά ασθενείς από κορωνοïό χρειάζονται μονάδες αυξημένης φροντίδας, ΜΕΘ, ειδικές συνθήκες νοσηλείας και όλα αυτά κοστίζουν. Πολύ. Άρα πρέπει να κοπούν ή να περιοριστούν τόσο που να είναι διαχειρίσιμο το κόστος νοσηλείας.

Εμείς τι κάνουμε; Προσαρμοζόμαστε. Για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που έχουν οι κυβερνήσεις, αλλά πρακτικά δεν έχουμε επιλογή. Ποιος νοήμων άνθρωπος θα προτιμούσε να αρρωστήσουν οι δικοί του – ακόμα και στην περίπτωση που ο ίδιος για τον εαυτό του είναι πρόθυμος να το ρισκάρει –  προκειμένου να μην ζεσταθεί ή δυσφορήσει από τη μάσκα ή προκειμένου να νιώσει ότι έτσι πάει κόντρα σε όσους επιχειρούν να τον μετατρέψουν σε πειθήνιο κατευθυνόμενο πολίτη;

Όπως έχω επανειλημμένα γράψει, ο ιός ήρθε για να μείνει και οι περιορισμοί μαζί του. Δεν θα αναπνέουμε ελεύθερα από εδώ και στο εξής , ούτε καν μεταφορικά! Δεν μου αρέσει, θα ήθελα να έχω κι άλλη επιλογή, αλλά η βλάβη στον πλησίον μου δεν περιλαμβάνεται σε αυτά που μπορώ να δικαιολογήσω στη συνείδησή μου!