Στο Ληξούρι, υπάρχει ένα πολύ περίεργος τρόπος εορτασμού του Αγίου Γερασίμου. Ο κακός χαμός από τις καμπάνες ξεκινάει πάντα την παραμονή το πρωί όπου  χτυπάνε από τις 9 και μέχρι τις δώδεκα το μεσημέρι, τουλάχιστον για δέκα λεπτά κάθε ώρα.
Η ενόχληση από το συνεχές ντιν-νταν ξεκινάει εκ νέου κατά τις 4 το απόγευμα, αυτή τη φορά όμως συνοδεύεται από τα μεγάφωνα όπου οι αυτοαναγορευθέντες ψάλτες, στενοί συγγενείς του Κακοφωνίξ του βάρδου, ξεδιπλώνουν τις φωνητικές τους αρετές κακοποιώντας τα ιερά κείμενα.
Ακολουθεί ο λόγος του ιερέα, που πρέπει υποχρεωτικά να ακούσουν όλοι οι γείτονες – εν τω μεταξύ οι καμπάνες χτυπούν και ενδιάμεσα. Κάποια στιγμή κατά τις 7:00 το απόγευμα , ο θόρυβος κοπάζει.
Ανήμερα, συνήθως όσοι θέλουν να συμμετέχουν στην εορτή του Αγίου, πηγαίνουν στα Βαλσαμάτα στον Άγιο Γεράσιμο, όπου ο εορτασμός κλείνει με τη λιτανεία περίπου στη μία το μεσημέρι. Ακολουθεί η επιδρομή στα εστιατόρια και τις ταβέρνες ή σε τραπέζια σε σπίτια εορταζόντων και κάποια στιγμή κατά τις 3:30-4:00 το μεσημέρι γυρίζεις σπίτι για να ξεκουραστείς ή και να κοιμηθείς. Αυτό μπορείς να το κάνεις σε όλη την υπόλοιπη Κεφαλονιά, αλλά όχι στο Ληξούρι και σίγουρα όχι κοντά στο ναό του Αγίου Γερασίμου. Την ώρα λοιπόν που έχω ακουμπήσει το κεφάλι μου στο μαξιλάρι για να χαλαρώσω, οι καμπάνες ξαναρχίζουν να χτυπάνε αλύπητα. Χτυπάνε στις 4:10, ξαναχτυπάνε στις 4:22 , ξαναχτυπάνε στις 4:45 και αμέσως μετά ακούγονται τα όργανα της φιλαρμονικής και καπάκι ξαναρχίζει η ψαλμωδία από τα μεγάφωνα. Επανάληψη του χθεσινού σκηνικού: οκτώ παπάδες, 6 που νομίζουν ότι ψάλλουν, τρεις που ψάλλουν, 12 γριές, 25 άτομα της φιλαρμονικής, 10 γονείς παιδιών που παίζουν στη φιλαρμονική και οι «επίσημοι» που βαδίζουν πίσω από την εικόνα σα να πηγαίνουν στην κρεμάλα. Ο λαμπρός εορτασμός τονίζεται από τις καμπάνες που χτυπούν αδιάλειπτα ανά τέταρτο. Κάποια στιγμή κατά τις επτά το απόγευμα, και ενώ τα νεύρα των περίοικων έχουν γίνει κορδόνια, ο Θεός μας λυπάται και βάζει τον εκπρόσωπό του να ψάλλει – πάντα από τα μεγάφωνα – την απόλυση.

Έχω κάνει αρκετές φορές το λάθος να επιστρέψω σπίτι μου και να περιμένω να κοιμηθώ τέτοια μέρα, όμως ποτέ ξανά !!!