Σήμερα διάβαζα ένα άρθρο σε κυριακάτικη εφημερίδα, όπου μεταξύ άλλων έγραφε αναφερόμενος σε δημόσιους υπάλληλους και το φοβερό: «Αν ο Γκέϊτς (της Microsoft) έβγαζε την πασιέντζα από τα Windows, η ελληνική δημόσια διοίκηση θα κατέρρεε» .
Εγώ – όπως όλοι μας άλλωστε – έχω τις απόψεις μου και θα προσπαθήσω να απαριθμήσω τα αξιώματά που διέπουν την λειτουργία μιας δημόσιας υπηρεσίας:
Αξίωμα 1ον : Σε κάθε δημόσια υπηρεσία, υπάρχει τουλάχιστον ένας «μαλάκας» στον οποίο στηρίζονται όλοι για να βγει «στοιχειωδώς» η δουλειά.
Αξίωμα 2ον : Οι μεγαλύτεροι πολέμιοι (στα λόγια) της γραφειοκρατίας είναι ταυτόχρονα εκείνοι που την απαιτούν από όλους τους γύρω τους και ανακαλύπτουν και νέες ατραπούς που τη γιγαντώνουν.
Αξίωμα 3ον : Κανείς δεν είναι πρόθυμος να πάρει την ευθύνη να καταργήσει περιττά «χαρτιά» και σφραγίδες. Ειδικά εκείνη η στρογγυλή με το σήμα «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» μπαίνει παντού και έχει φοβερή πλάκα να τη βλέπεις σε έντυπα που αφού εκτυπώθηκαν από υπολογιστή, σφραγίστηκαν, στη συνέχεια σκαναρίστηκαν, και διακινούνται με e-mail σαν φωτογραφίες επειδή ο κατ΄επάγγελμα μαλακοπίτουρας αρχιεγκέφαλογραφειοκράτης που το έχει διατάξει, δεν διανοείται να φύγει έγγραφο «ασφράγιστο» .
Αξίωμα 4ον : Για οτιδήποτε θέλει να ζητήσει ένας πολίτης, πρέπει να καταθέσει γραπτή αίτηση στην οποία να διατυπώνει με «παλιά, καλά Ελληνικά» το αίτημα του. Για έγγραφα στα οποία μπορεί να δοθεί αμέσως απάντηση με μια εκτύπωση από υπολογιστή, το σκηνικό είναι επιεικώς γελοίο. Θα είχε νόημα αν ο υπάλληλος ή ο αιτών ήταν κωφάλαλος και «δυσλεκτικός» στη νοηματική.
Αξίωμα 5ον : Οποιαδήποτε ηλεκτρονική ευκολία έχει προστεθεί σε δημόσιες υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια, δεν έχει καταργήσει το αντίστοιχο χειρόγραφο σύστημα που υποτίθεται αντικαθιστά.
Αξίωμα 6ον : Ένα έγγραφο δεν θεωρείται σοβαρό αν δεν περιέχει μια τουλάχιστον από τις παρακάτω φράσεις: «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος» , «Παρακαλείσθε όπως…»
Αξίωμα 7ον : Όποιος μπορεί να προσέλθει αργότερα ή να φύγει νωρίτερα από την κανονική ώρα στη δουλειά του και δεν το κάνει, φέρεται αντισυναδελφικά γιατί στοχοποιεί όσους το κάνουν.
Αξίωμα 8ον : Κανείς δεν γουστάρει κατά βάθος τους συνδικαλιστές , αφού ακόμα και οι μεγαλύτεροι λουφαδόροι τους θεωρούν κηφήνες και μάλιστα χωρίς την ικανότητα αναπαραγωγής που τα συμπαθή – σε σχέση με τους συνδικαλιστές – έντομα έχουν. Όταν όμως υπάρχει ψηφοφορία σε ώρα εργασίας ή ακόμα καλύτερα μια μέρα άδεια για συμμετοχή σε Γ.Σ, τότε όλοι σπεύδουν να υπερθεματίσουν για τη χρησιμότητά τους.

Αυτή είναι η πρώτη από 3 συνέχειες που αφορούν το Δημόσιο Τομέα.

Α! Όσον αφορά τον τίτλο, είναι γνωστό πως ότι έχει σχέση με sex τραβάει τα «κλικ» όπως η τηγανητή μελιτζάνα το λάδι (και μου έρχεται τώρα μια σχετική μυρωδιά! ) Τα λέμε…