Όλοι οι μαθητοπατέρες της Γης έχουν ξεσπαθώσει για το ποσοστό των μαθητών που μένουν μετεξεταστέοι στην Α΄ Λυκείου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που μας έκανε η επί σειρά ετών «δημοκρατία του 9,5». Δέκα χρόνια τώρα, όσοι έμπαιναν στο Λύκειο και δεν έμεναν από απουσίες, τέλειωναν κιόλας. Μαθητές που είχαν συνηθίσει να περνάνε με τα ψέματα, έχουν γράψει ιστορία παίρνοντας απολυτήριο Λυκείου με τα Θρησκευτικά, τα Αγγλικά άντε και με ένα μάθημα ακόμα. Αυτό πρέπει σίγουρα να σταματήσει εδώ και τώρα ! Χάρη στον καταστροφικό για την εκπαίδευση και το ρόλο του Λυκείου νόμο που ίσχυε μέχρι και πέρυσι, ένα σοβαρό ποσοστό παιδιών, είχαν μετατραπεί από μαθητές σε ακροατές, αρνούμενοι να διαβάσουν και να ασχοληθούν με μαθήματα, αφού μπορούσαν να περνάνε τις τάξεις «αέρα».

Σε ένα κακομαθημένο μαθητικό πληθυσμό, το υπουργείο επιβάλλει ξαφνικά δύο πράγματα: Αυξημένο μέσο όρο και ελάχιστο βαθμό σε μαθήματα καθώς και τράπεζα θεμάτων. Προχειροστημένη, της τελευταίας στιγμής και σε πολλά μαθήματα εκτός διδακτικών στόχων που το ίδιο το Υπουργείο έχει θέσει! Όταν το ίδιο το Υπουργείο παρανομεί (θυμηθείτε ότι η ύλη, ο τρόπος διδασκαλίας, οι διδακτικοί στόχοι , ακόμα και οι ασκήσεις που πρέπει να διδάξουμε είναι νόμος του κράτους!!!) , δεν μπορεί να πείσει για τον τρόπο και το περιεχόμενο της τράπεζας θεμάτων.

Δε συμμερίζομαι τις κραυγές όσων θρηνούν για τους άμοιρους μαθητές που έμειναν μετεξεταστέοι ή στον τόπο. Είναι γνωστό πως οι μαθητές που ασχολούνται με το οποιοδήποτε μάθημα και ενδιαφέρονται, ακόμα και χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια, έχουν τουλάχιστον ένα 12-13 στα τετράμηνα. Πάνε λοιπόν για να γράψουν ένα 6-7 στις εξετάσεις. Αν δεν μπορούν να γράψουν ούτε αυτό, σε μαθήματα όπου το πρώτο θέμα είναι εντελώς στοιχειώδεις γνώσεις (ακόμα και στα Μαθηματικά ή τη Φυσική) σημαίνει ότι τα παιδάκια μας έχουν λανθασμένη προσέγγιση και η χειρότερη υπηρεσία που μπορούμε να τους προσφέρουμε είναι να ψάχνουμε δικαιολογίες για την τεμπελιά τους.

Η εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων την τελευταία στιγμή, είναι άδικη για μεγάλο πλήθος μαθητών, αρκεί να σκεφτεί κανείς το ποσοστό των μαθητών που δεν διαθέτουν προσωπικό υπολογιστή ή και  σύνδεση στο Internet. Αν ήταν γνωστή από την αρχή της χρονιάς, θα μπορούσε τουλάχιστον ο καθηγητής να καλύψει σε κάποιο βαθμό την έλλειψη αυτή.

Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά πιστέψτε με, η προσπάθεια να φορτώσουμε στο οποιοδήποτε σύστημα την αποτυχία κάποιων μαθητών να φτάσουν στο 8 ή το 10 δε βοηθά τα παιδιά.

Η προς τα κάτω ισοπέδωση των ελαχίστων που πρέπει να γνωρίζει κανείς ώστε να πάρει απολυτήριο Λυκείου, έχει αφαιρέσει από τον τίτλο την όποια ουσιαστική αξία είχε τότε, που για να περάσει κάποιος στο Λύκειο έδινε εξετάσεις.

Δυστυχώς, οι άνθρωποι που κυβερνούν τον τόπο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, άφησαν την κατάσταση στην Παιδεία να φθάσει εκεί που έφθασε. Ο τελευταίος υπουργός Παιδείας, το μόνο που είχε στο νου του ήταν να μειώσει τα κόστη με κάθε θυσία στην ποιότητα της παρεχόμενης Παιδείας, το «πρεσάρισμα» και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών.
Τι ελπίζω για τον νέο Υπουργό; Επιφυλάσσομαι, μια που δεν είμαι και ενθουσιασμένος από την τοποθέτηση του Λοβέρδου στο Υπουργείο Παιδείας – ούτε εκείνος άλλωστε!!!