Έχω μια φίλη. Και κουμπάρα. Νατάσα το όνομα αυτής. Καπνίστρια εκ γενετής. Έχει κάνει πολλές προσπάθειες να κόψει το τσιγάρο (στα λόγια…) . Τον Ιούλιο, αποφάσισε να στηρίξει έμπρακτα την επένδυση που έκανε η Philip Morris στην Ελλάδα. Έκοψε το τσιγάρο και το αντικατέστησε με τα νέα «τσιγάρα» της εταιρείας, όπου χάρη σε μια ηλεκτρονική συσκευή,  αντί να καις τον καπνό, τον θερμαίνεις και τον ανασαίνεις, παίρνοντας την νικοτίνη χωρίς τα βλαβερά συστατικά του κλασικού καπνίσματος. Από την ημέρα που αντικατέστησε την εξάρτηση της με μια άλλη, μετατράπηκε σε θηλυκό απόστολο της νέας συνήθειας και μάλιστα έχει ήδη προσηλυτίσει δύο τουλάχιστον άτομα, ενώ ψήνει και τη Γεωργία. Και για μένα προσπάθησε, αλλά σταμάτησε γρήγορα καθώς με έβλεπε να καπνίζω ένα Καρέλια απολαμβάνοντας τον καπνό!

Εξαιτίας της λοιπόν, άρχισα να προσέχω πόσοι άνθρωποι γύρω μου έχουν αλλάξει την εξάρτηση τους από το κάπνισμα με τη βοήθεια διάφορων συσκευών: Άλλες θερμαίνουν καπνό, άλλες νεφοποιούν μίγμα αρωμάτων με νικοτίνη, άλλες μοιάζουν με ηλεκτρονικό μπουρί σόμπας και οι κάτοχοι τους με τον Ποπάϊ  – χθες το βράδυ σε μια ταβέρνα παραλίγο να φωνάξω «φωτιά» εξαιτίας ενός τέτοιου τύπου  που εξέπνεε τόσο μεγάλη ποσότητα καπνού που τίποτα δεν φαινόταν πίσω του!

Ακόμα πιο σημαντικό: Εξαιτίας της συνειδητοποίησα ξαφνικά πως και πόσο πολύ τα υποκατάστατα έχουν μπει στη ζωή μας!
Σκεφτείτε το: Σόγια που αντικαθιστά το κρέας, γάλα από αμύγδαλα, ουσίες με όψη και γεύση τυριού που δεν περιέχουν γάλα, κρέμα γάλακτος χωρίς λιπαρά, γάλα χωρίς λιπαρά, σοκολάτα χωρίς ζάχαρη, καφέ χωρίς καφεΐνη και ο κατάλογος μοιάζει να μην έχει τέλος.
Στις ανθρώπινες σχέσεις, συμβαίνει κάτι παρόμοιο: Οι κοινωνικές επαφές έχουν υποκατασταθεί από τους «φίλους» στα κοινωνικά δίκτυα, οι τσακωμοί γίνονται μέσω διαδικτύου, ο εκφοβισμός επίσης, εσχάτως και η πολιτική μέσω twitter.
Στο Τόκυο και το Βερολίνο, άνοιξαν ήδη και οι πρώτοι οίκοι ανοχής όπου οι γυναίκες έχουν αντικατασταθεί από κούκλες: Χωρίς φόβο νοσημάτων, χωρίς ιατρικά και ψυχολογικά προβλήματα , χωρίς άγχος για τη σιλουέτα τους και ακούραστες.

Υποκατάστατα παντού: Ένας Τσίπρας που υποδύεται τον Πρωθυπουργό μιας Ελλάδας – υποκατάστατο ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας, ψηφοφόροι που υποκαθιστούν υπεύθυνους πολίτες και ένα κράτος υποκατάστατο δημοκρατικής πολιτείας.

Φτιάχνουμε σιγά-σιγά έναν κόσμο που έχει βρει τρόπους να περνά τα υποκατάστατα ως καλύτερα ή πάντως πιο ωφέλιμα των αυθεντικών. Πιθανότατα αυτό να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο στο μέλλον, με δεδομένη την εξάντληση όλων των πόρων από τον υπερπληθυσμό – θα πρέπει όλοι να συμβιβαστούμε με ότι μπορεί να βρεθεί! Δεν με ενοχλούν τα υποκατάστατα που χρησιμοποιούν οι άλλοι, άλλωστε για τους περισσότερους είναι συνειδητή τους επιλογή που ενδεχομένως να τους εξασφαλίζει καλύτερη υγεία, μεγαλύτερη κοινωνική αποδοχή, ακόμα και οικονομία.

Σε προσωπικό επίπεδο, αρνούμαι να συμβιβαστώ με τα υποκατάστατα που εντέχνως, με τεράστιες διαφημιστικές καμπάνιες και με τη «συμβουλή» ειδικών μας σπρώχνουν να καταναλώνουμε/βιώνουμε/ανεχόμαστε.

Ξεκινώντας από το ντεμέκ κάπνισμα και φθάνοντας στις ντεμέκ ερωτικές συντρόφους, τους ντεμέκ πολιτικούς και – κυρίως – το σερβίρισμα όλων αυτών ως φυσιολογική εξέλιξη και εκσυγχρονισμό των διατροφικών μας συνηθειών, των κοινωνικών και των πολιτικών μας επιλογών!