Διαβάζουμε σήμερα ότι η ΟΛΜΕ σκέπτεται απεργία μέσα στις Πανελλαδικές για να δείξουμε την αντίδρασή μας στην αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Να ξεκαθαρίσω πως η αύξηση του ωραρίου είναι απαράδεκτη για δύο βασικούς λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι οδηγεί σε υποβάθμιση του παρεχόμενου έργου από τους εκπαιδευτικούς προς τους μαθητές τους. Βλέπετε οι δύο έως τέσσερεις επιπλέον ώρες που προστίθενται στο ωράριο, σημαίνουν ένα έως δύο τμήματα παραπάνω για εμάς, με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέματα προετοιμασίας μαθήματος και διόρθωσης γραπτών εργασιών, δηλαδή οι πραγματικές ώρες επιπλέον εργασίας είναι πολύ περισσότερες από το νούμερο που σε όσους είναι εκτός των τειχών ακούγεται μικρό.
Αν συνυπολογίσετε ότι η αύξηση των ωρών είναι μεγαλύτερη για τους έχοντες περισσότερα χρόνια υπηρεσίας, γίνεται φανερό ότι είναι ανθρώπινο να «πέσει» το επίπεδο διδασκαλίας όσο φιλότιμο και να έχουμε – και να είστε σίγουροι ότι έχουμε.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι θα γίνουμε ο πρώτος κλάδος που εκτός της δραματικής μείωσης των αποδοχών του, θα έχει και μεγάλη αύξηση των πραγματικών ωρών απασχόλησής του.  

Απαράδεκτη εντελώς όμως είναι και η σκέψη να απεργήσουμε στη διάρκεια των Πανελλαδικών. Οι μεγαλοσυνδικαλιστές μας, θέλουν για μια ακόμα φορά να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της διαχειριστικής κυβέρνησης. Βλέπετε, μια απεργία μέσα στις εξετάσεις, πέρα από το ηθικό δίλλημα που θα προκαλέσει στους εκπαιδευτικούς, θα στρέψει την κοινή γνώμη και τους μαθητές εναντίον μας. Θέλει δηλαδή να μας παρασύρει για μια ακόμη φορά, σε μια εκ των προτέρων χαμένη μάχη, φέρνοντας μας ταυτόχρονα αντιμέτωπους με το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής κοινωνίας.
Η πρόταση λοιπόν είναι να αντιδράσουμε, αμέσως μετά το τέλος των Πανελλαδικών και ενδοσχολικών εξετάσεων, αρνούμενοι να προχωρήσουμε σε έκδοση αποτελεσμάτων και εξαγγέλλοντας απεργία διαρκείας από την 1^η Σεπτέμβρη. Αυτό δεν θα κρατήσει αιχμάλωτους τους μαθητές και τις οικογένειές τους, έχει όμως ένα σοβαρό κίνδυνο για την κυβέρνηση και τους μεγαλοσυνδικαλιστές:
Μπορεί επιτέλους να συσπειρώσει τον κλάδο και να αναγκάσει την κυβέρνηση να πάρει πίσω το άδικο και αντιεκπαιδευτικό μέτρο.   
Θα ήθελα να ελπίζω σε κάτι τέτοιο, όμως είναι φανερό πια για ποιους «αγωνίζονται» οι εργατοπατέρες του Δημοσίου και ποιων συμφέροντα τελικά εξυπηρετούν.
Εκτιμώ ότι θα ωθήσουν πάλι τον κλάδο σε μικροαπεργίες , ίσως και «καταλήψεις» κάποιων εξεταστικών ή βαθμολογικών κέντρων, ίσα  για να μας «κράξουν» και πάλι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κοινωνία ολόκληρη.   
Δυστυχώς, το φιλότιμο που περισσεύει από τους απλούς εκπαιδευτικούς, είναι αυτό που λείπει από τους μεγαλοσυνδικαλιστές μας.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο Protagon.gr στη στήλη “Αναγνώστες” στις 29-04-2013, καθώς και στο “kefalonia-press” μία ημέρα νωρίτερα.