Ερώτηση: Τι είναι ακέραια αλγεβρική παράσταση;
Παραθέτω απαντήσεις που συνάντησα:

–      Ακέραια είναι η παράσταση που είναι αλγεβρική.

–      Άμα έχει πρόσθεση, αφέρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση και γράμματα.

–      Αλγεβρική παράσταση είναι όποια έχει αριθμούς ακέρεους.

–      Όταν έχω γράμματα και αριθμούς και δεν έχω παρενθέσεις τότε είναι ακέραια η παράσταση, ενώ αν είναι και κλάσμα δεν είναι.

–      Ακέραια αλγεβρική παράσταση είναι … (αυτός με άφησε να αγωνιώ).

Ερώτηση: Τι είναι μονώνυμο;
Κι άλλες  απαντήσεις:

–      Το μονώνυμο είναι μόνο ένα και δεν έχει ούτε πρόσθεση, αφαίρεση.

–      Το μονώνυμο έχει και γράμματα και αριθμούς ακέραιους μόνο.

Η καταπόνηση των νεύρων επιτείνεται και από απαντήσεις σε άλλα μαθήματα:

Ποια είναι τα μέρη του αρχαίου θεάτρου;

–      Τα μέρη του αρχαίου θεάτρου είναι οι κερκίδες, το γήπεδο και τα αποδυτήρια!

Να αναφέρετε δύο αβαθείς και δύο βαθιές θάλασσες:
– Αβαθείς θάλασσες είναι η Μαύρη Θάλασσα και η Βαλτική , ενώ βαθιές θάλασσες είναι η Μαύρη Θάλασσα (β) και η Βαλτική θάλασσα (β).
Επίσης ο Αμαζόνιος εκβάλλει στη Μεσόγειο Θάλασσα , ενώ η Μεσόγειος Θάλασσα έχει τρία ανοίγματα το Σουέζ, τον Ατλαντικό και τη Βόρεια Θάλασσα.

Οι δύο τελευταίες απαντήσεις είναι από γραπτά στα Αρχαία και τη Γεωγραφία της Β΄ Γυμνασίου σε φετινά γραπτά και τις ανακοίνωσαν με δέος κάποιοι συνάδελφοι.

Ότι διαβάσατε, είναι μερικές από τις τρελές απαντήσεις που συνάντησα σε γραπτά μαθητών της τρίτης γυμνασίου. Υπήρχαν και χειρότερες – από μαθηματικής απόψεως, που αφορούσαν τις πράξεις – αλλά δεν θέλω να σας κουράσω.
Σε κάποιες απαντήσεις, κράτησα και την ορθογραφία των γραπτών, όχι όμως απόλυτα γιατί δεν θα διαβαζόντουσαν. Πλεονέκτημα των γραπτών στα οποία βρήκα αυτές τις απαντήσεις είναι ότι είναι εύκολα διορθώσιμα ακόμα και από άσχετο με τα Μαθηματικά. Μειονεκτήματα: Βλάπτουν σοβαρά την υγεία και τον αυτοσεβασμό μου, και κατά κανόνα, καταστρέφουν τις καλοκαιρινές διακοπές όσων τα έγραψαν.
Ζούμε την βασιλεία των άσχετων και των αδιάφορων χαρούμενων μαθητών Γυμνασίου , που είναι έτοιμοι για την εισαγωγή τους στη βαθύτατα δημοκρατική βαθμίδα του 9,5 , δηλαδή το Λύκειο.
Μιλάμε για παιδιά με φοβερή συγκρότηση και στόχους: Έχουν προγραμματίσει πότε θα ξεκινήσουν την κατάληψη στο Λύκειο, πότε θα κάνουν πάρτι σε μπαράκια για να μαζέψουν χρήματα για την πολυήμερη εκδρομή της Γ΄ Λυκείου, ξέρουν ποια μαθήματα επιλογής στο Λύκειο μπορούν να οδηγήσουν σε τριήμερη εκδρομή στην Αθήνα και , παρόλο που δυσκολεύονται στην προπαίδεια, γνωρίζουν σε ποια δευτερεύοντα μαθήματα πρέπει να «τσιμπήσουν» κανένα βαθμό προκειμένου να εξασφαλίσουν την Πανελλήνια μαθητική σταθερά του εννιάμιση. Στον ελεύθερο χρόνο τους βασικά δεν ασχολούνται με τίποτα εκτός –ίσως- από διαδικτυακά παιχνίδια, ενώ συνηθισμένος μεταξύ τους διάλογος είναι:
–  Ρε μ….α , θα κάνουμε τίποτα το απόγευμα;

-Τι να κάνουμε ρε μ….α, τίποτα δε θα κάνουμε, καλύτερα να αράξουμε!

Η δικτατορία του τίποτα έχει επεκταθεί από την πολιτική στη σχολική ζωή. Ακόμα και μεταξύ μας οι συνάδελφοι, όταν αναρωτιόμαστε αν μπορούμε με κάποιο τρόπο να «επανεκκινήσουμε»  τους μαθητές , μας καταλαμβάνει η απογοήτευση και απαντάμε πάλι: «Τίποτα»

Αν υπάρχει κανείς να προτείνει τίποτα, θα είμαι ευγνώμων !