Μπράβο ρε, ωραίο σποτ! Είμαι σίγουρος ότι ο κειμενογράφος ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο σκηνοθέτης πρέπει να είναι συγγενής του Λαφαζάνη. Ο Σαμαράς , μετά από ένα –επιεικώς κακό- κοντρόλ της μπάλας , καθησυχάζει ανήσυχους για την κατάσταση έφηβους, διαβεβαιώνοντάς τους ότι τώρα φτιάχνει το γήπεδο για να μπορούν αργότερα (πολύ αργότερα) να παίξουν μπάλα! Εμπνευσμένο! Να κάνουμε μερικά χρόνια ακόμα πρωθυπουργό τον Αντώνη , για να μπορέσουμε κάποια στιγμή ως έθνος να κάνουμε το παιχνίδι μας. Σε ένα γήπεδο που θα ανήκει σε άλλους, με ένα Γερμανό πρόεδρο, ένα Γάλλο προπονητή , με τους Ιταλούς να οργανώνουν τα στοιχήματα και εμάς να κάνουμε τους ποδοσφαιριστές σε στημένα παιχνίδια.
Όχι μεγάλε, δε θα πάρουμε.
Σαν πρόσωπο, ο Σαμαράς μου είναι συμπαθής. Σοβαρός, εργατικός (όχι σαν κάτι άλλες ψυχές που παίζανε playstation, κάνανε τουρισμό με τα λεφτά μας και έβγαζαν δευτεροκλασάτες φιλενάδες τις οποίες διόριζαν ακόμα και υπουργούς) αλλά … τελικά επικίνδυνος για την υγεία μας.
Δεν πιστεύω ότι είναι πράκτορας, υπάλληλος των ξένων , ψεκασμένος, ματιασμένος ή άλλα τέτοια γραφικά. Απλά ο άνθρωπος είναι πραγματικά πεπεισμένος πως ο δρόμος που έχει ακολουθήσει και σκοπεύει να συνεχίσει είναι ο σωστός. Έχει πείσει και τους κολλητούς του για αυτό και είναι αποφασισμένος να το (και μας) τελειώσει.
Εγκλωβισμένος στις ιδέες που επιδείνωσαν την ήδη άσχημη κατάσταση της χώρας, επικροτούμενος από τους πρωτοκλασάτους Ευρωπαίους ηγέτες αφού η στάση του εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, έχει επιπλέον την αφέλεια (;) να επιχαίρεται για τη στήριξη που του προσφέρουν.
Ο μόνος λόγος που είναι ακόμα πρωθυπουργός είναι η αντιπολίτευση που έχει απέναντί του. Για δείτε τους: Ένα παιδί του κομματικού σωλήνα και αγαπημένος των ΜΜΕ,  που ενώ μπορεί και μόνος του να τα κάνει θάλασσα ,έχει βρει και συνεργάτες από το δικό του χώρο που τον βοηθάνε σε αυτό. Ένα άλλο «παλικάρι» που η οικογένειά του εδώ και χρόνια, προκειμένου να γλιτώσει τις επιχειρήσεις της, τον επέβαλε ως βουλευτή. Τον «συνταξιούχο γυμνασιάρχη» που κατόρθωσε να εξαφανίσει το κόμμα του. Τον αποτυχημένο ακόμα και ως νονό που βρίσκεται στη φυλακή. Το κόμμα του λαού το οποίο με την άρνησή του σε όλα , καταλήγει να στηρίζει την όποια εξουσία ώστε να μπορεί απλώς να συνεχίσει να λέει όχι σε όλα. Πρόσφατα, βρέθηκε  ένας δημοσιογράφος που δεν φημίζεται και για την ευφυΐα του και σε όλους τους παραπάνω προστέθηκε και ο ΓΑΠ – χωρίς σχόλιο, είμαι στις καλές μου. Τον ευτραφή, εξουσιομανή αυτοανακηρυχθέντα σωτήρα της χώρας δεν τον περιλαμβάνω στην αντιπολίτευση.
Κάπως έτσι, οι εκλογές είναι ντέρμπυ. Ο κόσμος θέλει να αλλάξουν τα πράγματα, αφού η υπάρχουσα κυβέρνηση δεν μπορεί, όχι να καλυτερέψει τα πράγματα, αλλά ούτε καν να εγγυηθεί ότι το χάλι μας δε θα χειροτερέψει. Από την άλλη, δεν μπορεί  να κάνει πως δεν ακούει τις παλινωδίες, να κάνει ότι δεν βλέπει την τρικυμία που έρχεται και να δώσει την εξουσία σε ανθρώπους που δείχνουν να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ούτε για τα προφανή. Τα υπόλοιπα κόμματα , αν δεν εξαφανιστούν εντελώς από τη Βουλή, δύσκολα θα μπορούν να αναδειχθούν και «ρυθμιστές» της κατάστασης που θα προκύψει.
Η χώρα, όλοι ξέρουν πως την επόμενη ημέρα των εκλογών θα είναι σε χειρότερη κατάσταση από ότι είναι σήμερα. Είναι ανάγκη για όλους όσοι ασχολούνται με την πολιτική, να αρχίσουν να σκέπτονται πέραν της προσωπικής τους επιτυχίας, το συμφέρον της χώρας. Είναι βέβαιο πως σε όλους τους χώρους υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την πατρίδα. Θα πρέπει να αποδείξουν την αγάπη τους για τον τόπο, βρίσκοντας σημεία προσέγγισης με τους κομματικούς τους αντιπάλους, ώστε η επόμενη κυβέρνηση να απαρτίζεται από πολιτικούς που θα υπερασπίσουν το συμφέρον των πολλών και θα στηρίξουν τους ανθρώπους που στερούνται ακόμα και  τον επιούσιο. Σε αυτή τους την προσπάθεια, ας βρουν το κουράγιο ακόμα και να υπερκεράσουν τις «πεφωτισμένες» ηγεσίες. Όχι, ο Σαμαράς δεν είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, Ο Βενιζέλος σίγουρα δεν είναι ο Βενιζέλος και ο Τσίπρας δεν είναι ο ευρωπαίος Τσε Γκεβάρα,  παρά τις φαντασιώσεις τους. Μετριότητες είναι, που εύχομαι να αντιληφθούν ότι ακόμα και η αποχώρηση τους από τα κοινά, πιθανόν να αποβεί πιο ωφέλιμη για τη χώρα από την συνεχή παρουσία τους.
Παρακαλώ λοιπόν να σκεφθείτε καλά τι και ποιον θα ψηφίσετε και αν καταλήξετε κάπου, πείτε μου κι εμένα, γιατί μια σύγχυση (το καταλάβατε, νομίζω) την έχω πάθει.