Επιτέλους!  Οι φετινές Πανελλαδικές σε επίπεδο θεμάτων, είναι – μέχρι στιγμής τουλάχιστον – οι καλύτερες που θυμάμαι , κι έχω πολύ καλή μνήμη!

Τα θέματα είχαν σωστή κλιμάκωση δυσκολίας, δεν υπήρχαν ενστάσεις ως προς την ορθότητα και τη σαφήνειά τους, δεν ακούστηκε κουβέντα ούτε για την έκταση, ούτε για «τρελά» ζητούμενα. Ήταν τόσο καλά, που αναρωτιέμαι αν το νέο σύστημα έχει λόγο ύπαρξης.

Βέβαια, θα έχουμε και παρενέργειες. Οι βάσεις θα απογειωθούν και πάλι, οι σχολές πρώτης ζήτησης θα μείνουν πάνω από τα 19000 μόρια, τα ΜΜΕ θα γκρινιάζουν, αλλά όσοι είμαστε από μέσα ξέρουμε: Έτσι έχουν τα πράγματα ! Αν επιδιώκεις να είσαι μέσα στους 400 – 500 καλύτερους στη χώρα, πρέπει να είσαι άριστος, οπότε είναι απόλυτα φυσιολογικό που οι κορυφαίοι θα έχουν άριστα. Οι ίδιοι σχεδόν μαθητές θα περνούσαν και με τα πολύ δύσκολα θέματα, γλιτώνουμε όμως αρκετά παιδιά που απογοητεύονταν από τις πολύ μέτριες επιδόσεις και τα «παρατούσαν» εν μέσω εξετάσεων.
Όπως είπε ένας φίλος, τα θέματα ήταν έτσι γιατί ο Αρβανιτόπουλος προσπαθούσε να σώσει τη θέση του εν όψει ανασχηματισμού, όμως ας μείνει αυτό ως το μόνο σωστό πράγμα που έκανε επί Υπουργίας του, γιατί τίποτα άλλο καλό δεν μπορώ να θυμηθώ !
Πριν λίγο άκουσα και το νέο υπουργό Παιδείας: Λοβέρδος. Μάνα μου! Μετά την υγεία, ήρθε η ώρα να σώσει και την Παιδεία. Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να δει το υπουργείο ως προσωρινή στάση για ανώτερα αξιώματα, γιατί αν αποφασίσει να “προσφέρει”, την έχουμε άσχημα!

Ας  μην αρχίσω με γκρίνια όμως, το δίκαιο είναι να έχει μια ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του, έστω κι αν η προοπτική με τρομάζει!