Δε μιλάω, δε μιλάω (και δεν γράφω!!) αλλά έχω σκάσει! Με την «αντιπολίτευση» τα έχω, γιατί η κυβέρνηση που έχει χάσει τη μάχη της ακρίβειας (αν την έδωσε ποτέ!) εξακολουθεί να είναι ακλόνητη, ανεξέλεγκτη και ναρκισσιστική.

Ο Στέφανος έχει πάθει «Καπουτζίδη». Με τον ίδιο τρόπο που ο ηθοποιός/συγγραφέας μετά τις πρώτες μεγάλες τηλεοπτικές του επιτυχίες, βάλθηκε να μας βομβαρδίσει με τις αδικίες αυτού του κόσμου απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, έτσι και ο Κασσελάκης μετά τη «φόρα» που είχε με την εκλογή του και την ετικέτα του άφθαρτου και επιτυχημένου που εμφορούμενος από την αγάπη του για την Ελλάδα ήρθε να μας σώσει από τα νύχια της αγίας οικογένειας, βρήκε την ευκαιρία να ζήσει και να διαφημίσει τον έρωτα του βγάζοντας όλα τα προσωπικά του στα πρωινάδικα και τα μεσημεριανά κουτσομπολίστικα – έντυπα, τηλεοπτικά και ηλεκτρονικά.
Το μοτίβο που επαναλαμβάνεται από τότε που ανέλαβε είναι το ίδιο: Κάθε του δήλωση προκαλεί στο κόμμα του περισσότερα προβλήματα από όσα στην κυβέρνηση και οι ελάχιστοι σοβαροί που έχουν απομείνει σε θέσεις στο ΣΥΡΙΖΑ τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Λίγο μετά, φεύγει για ολιγοήμερες διακοπές με τον σύζυγο και όσο αυτές διαρκούν αντιπολιτεύεται το κόμμα του από το Χ και το τικ-τοκ. Χαίρει τεράστιας εκτίμησης από την αγία Οικογένεια, αφού έχει κατορθώσει να αποσυσπειρώσει (για να μην πω διαλύσει!) τον ΣΥΡΙΖΑ, να τσακωθεί με το τοτέμ της Αριστεράς (Αλ6) , να κόψει τις γέφυρες συνεννόησης με την υπόλοιπη αντιπολίτευση και να έχει μετατρέψει την αριστερά σε επιχείρηση που δεν έχει προϊόν να πουλήσει παρότι υπάρχουν «πελάτες» που θα πλήρωναν όσο-όσο για ότι και αν παρήγαγε. Αν σε όλο το χάος προσθέσετε και το γάμο της χρονιάς του Κρητίκαρου Στέφανου με τον ολίγον ελαφρύτερο Τάιλερ που θα γίνει στην Κρήτη τον Αύγουστο (έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι μπορεί να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση ώστε να διασκευαστούν ή να γραφτούν καινούργιες μαντινάδες που να ταιριάζουν στην περίσταση) , έχετε μια εικόνα της σοβαρότητας της μείζονος αντιοολίτευσης.

Ο Νίκος πάλι δεν έχει πάθει τίποτα, απλά είναι ο εαυτός του. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά μόνο εξαιτίας του επωνύμου του που παρέπεμπε στον Μίμη Ανδρουλάκη, πίστεψε ότι είναι ο επόμενος Ανδρέας, μάζεψε και μερικούς γύρω του που πίστεψαν ότι μπορεί να κάνει το «μπαμ» και βρέθηκε να διεκδικεί την αρχηγία του κόμματός του μαζί με άλλους 7 (!!!!) που είναι το ίδιο ή και χειρότερο τίποτα από τον ίδιο – τόσο τίποτα που ο Δούκας  και ο Γερουλάνος μοιάζουν με ογκόλιθους της πολιτικής!

Ο κυριάκος (Βελόπουλος, ο άλλος είναι με κεφαλαίο το «Κ») , βρήκε το ταβάνι του στις Ευρωεκλογές. Από τώρα και μετά μόνο προς τα κάτω μπορεί να πάει, βλέπετε και το ποσοστό των Ελλήνων που ψηφίζουν ό,τι νάναι για να μην ψηφίσουν τους προβεβλημένους δεν ξεπερνά το 15%. Απευθύνεται σε ελληναράδες, θρησκόληπτους, ομοφοβικούς και βέβαια δεν έχει ούτε πρόταση , ούτε στελέχη για να κυβερνήσει. Εφόσον οι επιστολές που κατέχει δεν του δώσουν καμιά ιδέα, σύντομα θα έχει την τύχη των υπολοίπων γκαρσονιερών της δεξιάς πολυκατοικίας.  

Για το ΚΚΕ και τον Κουτσούμπα, τα λόγια περιττεύουν. Και μόνο το γεγονός ότι ο αρχηγός έχει διπλάσια ποσοστά δημοφιλίας από εκείνα του κόμματός του, δείχνει πως οι σε άλλον αιώνα και τόπο συντεταγμένοι ψηφοφόροι του όλο και θα λιγοστεύουν – τα ποσοστά οφείλονται σε απογοητευμένους αριστερούς που ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ και πλέον αρνούνται να συναινούν στις παλινωδίες Στέφανου.

Τα υπόλοιπα «κόμματα» μαζί με την πιπεροτραγανίστρα Ζωή που βρίσκονται στη Βουλή θα σβήσουν μαζί με τις μνήμες και τον αντίκτυπο της νομιμοποίησης του γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια. Γιάνη Μενανί, θα αποκτήσεις σύντομα παρέα στο πάνελ των περαστικών από το κοινοβούλιο!

Και τι έμεινε; Ο Κυριάκος. Με εξουδετερωμένη την αντιπολίτευση, αδυνατεί να κάνει βασικά πράγματα για την καθημερινότητα. Ίσως έχει πάρει πολύ στα σοβαρά τον ενδεχόμενο ρόλο του αργότερα σε ηγετικές θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ξεχάσει ποιοι τον εξέλεξαν και γιατί. Επίσης, δεν μπορεί, κάποια στιγμή κάποιος σοβαρός και ικανός άνθρωπος θα βρεθεί να ηγηθεί της αντιπολίτευσης σε αυτό τον τόπο. Έχει ακόμα την ευκαιρία και τον χρόνο να περάσει στην ιστορία μαζί με άλλα μεγάλα ονόματα που δεν ζουν πιά, αλλά δεν ξέρω αν θέλει ή αν μπορεί!

Για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ: όσο γρηγορότερα απαλλαγούν από τους αρχηγούς τους, τόσο το καλύτερο: Γνώμη μου!