Με αφορμή κάποιες συμπεριφορές μαθητών του σχολείου μας…

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, η παραβατική συμπεριφορά κάποιων – λίγων ευτυχώς – μαθητών/τριών έχει ενταθεί. Φθάνουν καθυστερημένα στο σχολείο, μπαίνουν καθυστερημένα για μάθημα, τα αφήνεις να πάνε στην τουαλέτα και πριν γυρίσουν στην τάξη κάνουν μια βόλτα στο προαύλιο, απαιτούν να τους αφήσεις να πάνε να αγοράσουν νερό σε ώρα μαθήματος, καπνίζουν/ατμίζουν/μπαφιάζουν σε κάποιες γωνίες του προαυλίου όποτε τους δοθεί η ευκαιρία, προκαλούν φθορές σε θρανιοκαθίσματα και εξοπλισμό του σχολείου, αντιμιλούν με απρεπή τρόπο σε διδάσκοντες που τους κάνουν παρατήρηση, παραπονιούνται για άλλους διδάσκοντες που τους παρατηρούν για την αδιαφορία τους απέναντι στα μαθήματα, πετάνε σκουπίδια και αποφάγια στο πάτωμα των αιθουσών, παρατάνε τα βιβλία τους μαζί με τα σκουπίδια τους κάτω από τα θρανία τους και γενικά συμπεριφέρονται με τρόπο που δεν συνάδει με τη μαθητική τους ιδιότητα. Έρχονται στο σχολείο χωρίς τσάντα/τετράδια/βιβλία/στυλό κουβαλώντας απλώς το κινητό τους και – οι περισσότεροι από αυτούς – τα απαιτούμενα για το κάπνισμα. Η επίδοση αυτών των παιδιών στα μαθήματά τους είναι τόσο χαμηλή που είναι να απορεί κανείς για ποιον λόγο έρχονται στο σχολείο….

Αναρωτιέμαι αν τα παιδιά αυτά φέρονται με ανάλογο τρόπο στα σπίτια και τις οικογένειές τους. Αναρωτιέμαι επίσης, αν οι γονείς τους που πληρώνουν φροντιστήρια / ιδιαίτερα για αυτά, έχουν επίγνωση της μηδενικής τους προσπάθειας και απόδοσης.

Το εξοργιστικό είναι πως όταν τιμωρούνται με αποβολές για κάποιες από τις ενέργειές τους, οι γονείς σπεύδουν να τα υπερασπιστούν αμφισβητώντας τη διάπραξη των παραπτωμάτων, ζητώντας να μην προσμετρηθούν οι απουσίες τους ή να σβηστούν οι απουσίες που οφείλονται σε ωριαίες αποβολές τους. Επίσης, όταν οι διδάσκοντες τους επισημαίνουν τη χαμηλή τους επίδοση, απαντούν με το κλασικό «διαβάζει για το φροντιστήριο και είναι καλός/η όπως μου λένε οι καθηγητές του/της».

Να πούμε μερικές αλήθειες τώρα;

• Η αγωγή και η πολιτισμένη συμπεριφορά είναι κυρίως θέμα οικογένειας και δευτερευόντως του σχολείου.
• Τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν αναθέσει την ανατροφή τους στο fb, το insta και το τικ-τοκ , έχουν τόσα πολλά γνωστικά κενά που είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν τα μαθήματα.
• Οι γονείς φοβούνται την αντίδραση των παιδιών τους, όταν αισθάνονται ενοχές για αυτό που η αδιαφορία τους έχει διαμορφώσει.
• Δεν υπάρχει μαθητής/τρια που να έχει καταφέρει σε γραπτές ενδοσχολικές ή πανελλαδικές εξετάσεις να αποδώσει ψηλότερα από τους βαθμούς που έχει πάρει στα τετράμηνα του σχολείου.
• Οι καθηγητές/τριες δεν έχουν προηγούμενα με κανένα από τα παιδιά, αλλά δεν είναι δυνατόν να ανέχονται απρεπείς συμπεριφορές και ενέργειες που τους εμποδίζουν να ασκήσουν το λειτούργημά τους.
• Το Λύκειο ΔΕΝ είναι υποχρεωτική εκπαίδευση. Όσα παιδιά δεν θέλουν ή δεν μπορούν να παρακολουθούν και να συμμετέχουν στα μαθήματα, καλύτερα για όλους να κάνουν κάτι άλλο και όχι να χάνουν το χρόνο τους.
• Η απαξίωση των καθηγητών/τριών που φέρνει τις κακές συμπεριφορές και την έλλειψη σεβασμού , ξεκινά από τα περιβάλλοντα στα οποία μεγαλώνουν τα παιδιά.
• Η τήρηση κανόνων και νόμων δεν μπορεί να είναι  a la carte. Μια υγιής κοινωνία θέλει τα μέλη της να τηρούν το δίκαιο όχι εξαιτίας του φόβου της τιμωρίας αλλά γιατί επιλέγουν το σωστό.

Με κάποια πίκρα γράφτηκαν τα παραπάνω και με την ελπίδα να μην φθάσουμε σε περιστατικά σαν και αυτά που εσχάτως αφθονούν και αναφέρονται σε συμμορίες ανηλίκων, επιθέσεις κηδεμόνων σε εκπαιδευτικούς και εκβιασμούς – ξυλοδαρμούς μεταξύ ανηλίκων…