Πατάω πάνω στην κόκκινη γραμμή και δεν παθαίνω τίποτα!  

Στην αρχή ήταν η Νατάσα Θεοδωρίδου με την κόκκινη γραμμή. Θυμάμαι την τραγουδίστρια να συμπαραστέκεται στην κουμπάρα της Ελένη Μενεγάκη που μόλις είχε χωρίσει με το τραγούδι αυτό. Μετά τη σκυτάλη πήρε ο κοσμαγάπητος ΓΑΠ – αυτός που επικράτησε του Βασίλη Λεβέντη και της ένωσης κεντρώων κατά κράτος στις τελευταίες εκλογές. Τράβηξε κι αυτός τις κόκκινες γραμμές του με το ΔΝΤ και

την Ευρωπαϊκή Ένωση,  μετά φώναξε «Πάμε!» , μπερδεύτηκαν οι του ΚΚΕ και πήγαν να ξεκινήσουν μαζί του, οπότε χάνει ο ΓΑΠ την ισορροπία του, τις πατάει, σβήνουν αυτές και πάει το πρωθυπουργιλίκι.

Ακολουθεί ο Σαμαράς. Τραβάει κι αυτός τις κόκκινες γραμμές, αλλά τις χάραξε πολύ μακριά μας, οπότε μας «ακούμπησαν» οι Ευρωπαίοι και έτσι έχασε την εξουσία χωρίς να χρειαστεί να τις πατήσει.

Αναλαμβάνει ο Τσίπρας. Σβήνει τις προηγούμενες κόκκινες γραμμές και τραβάει καινούριες δικές του. Τις δείχνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη με την δήλωση ότι εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω. Τον ακούνε οι δικοί του, χάρηκαν και ξεθάρρεψαν. Μέχρι και ο Ρωμανιάς έβλεπε παντού κόκκινες γραμμές.
Μετά, άρχισαν οι μετακινήσεις. Βράχος η κυβέρνησή μας, αρνείται να μετατοπιστεί προκειμένου να πετύχει συμφωνία με τους εταίρους. Οπότε, τι να κάνουν και οι δανειστές που βρέθηκαν σε απόγνωση; Ξεκίνησαν να μετατοπίζουν εκείνοι τις κόκκινες γραμμές. Οπότε, ξαφνικά, βρέθηκαν στον επιτρεπόμενο χώρο και ο ΕΝΦΙΑ και ο κατώτατος μισθός και οι φοροαπαλλαγές και η αύξηση του ΦΠΑ (εκεί μας αιφνιδίασαν: Δεν είχαμε προλάβει να χαράξουμε την κόκκινη γραμμή !).
Μέσα στο χαμό απομάκρυναν διακριτικά και το Βαρουφάκη από τις οθόνες. Αιτία; Η επιμονή του να φορά το γνωστό σακάκι με την κόκκινη γραμμή στο σηκωμένο γιακά. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί , αγαπητή κυβέρνηση.

Στη θέση σας, θα απαγόρευα τη χρήση του συνδυασμού λέξεων «κόκκινη γραμμή», όπως έγινε και με τις λέξεις Τρόϊκα, κούρεμα χρέους, αξιολόγηση ή τουλάχιστον θα ζήταγα από τον Μπαμπινιώτη να γράψει μια κατάλληλη νεοσυριζαίϊκη ερμηνεία της λέξης.

Άει στ΄ανάθεμα πια με τον κάθε βλαμένο που βλέπει κόκκινες γραμμές και νομίζει ότι συνεχίζουμε να μασάμε ροκανίδια ! Πάλι καλά που είναι κι ο Κουρουμπλής στην κυβέρνηση: υπάρχει και κάποιος που δεν τις βλέπει τις κόκκινες γραμμές, παρά μόνο με τα μάτια της φαντασίας του , όπως δηλαδή πραγματικά συμβαίνει!