Είχαμε για πολύ καιρό συνηθίσει την επικαιρότητα να περιστρέφεται γύρω από τον κορωνοϊό, να μετράμε τους νεκρούς και να έχουμε την Παγώνη μπροστά μας σε όποιο κανάλι και να επιλέγαμε. Τους εμβολιομάχους να ξιφουλκούν στα μέσα δικτύωσης, τους εμβολιασμένους να ανθίστανται σθεναρά, τον Μητσοτάκη να πανηγυρίζει ανά τρίμηνο για το τέλος της πανδημίας, τον Τσίπρα να θεωρεί πως το τέλος της πανδημίας θα έρθει μόνο αν πέσει ο Μητσοτάκης, την Παγώνη να γίνεται νούμερο και σε επιθεώρηση, τους αναλυτές λυμάτων να μας λένε πόσο άρρωστοι είμαστε και γενικώς ζούσαμε σε μια ατμόσφαιρα ελεγχόμενα αρρωστημένη. Μικρά «ευχάριστα» διαλείμματα είχαμε με τους δολοφόνους γυναικών, τους βιαστές ανηλίκων και ενηλίκων, τους ηθοποιούς με τα μακριά χέρια.
Ξαφνικά, ο Πούτιν και ο Ζελένσκι ανέλαβαν να μας βγάλουν από την πλήξη μας παίζοντας με τις ζωές αθώων ανθρώπων. Το πέτυχαν για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα γιατί ήρθε η ακρίβεια και οι αυξήσεις στα καύσιμα να παίρνουν τη σκυτάλη. Τα δεκάδες χιλιάδες κρούσματα του κορωνοϊού πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, η Παγώνη χάθηκε από τα κανάλια, οι μελετητές λυμάτων έμειναν να τσαλαβουτούν στα ρηχά με τα κουβαδάκια τους, το OPEN έμεινε μόνο του να δείχνει τα νέα του πολέμου σε 24ωρη βάση, ο Μητσοτάκης μας καθησύχαζε για τις αυξήσεις – πράγμα που από μόνο του ήταν ανησυχητικό – ο Τσίπρας δήλωνε πεπεισμένος πως η παγκόσμια κατάσταση θα βελτιωνόταν αν έπεφτε ο Μητσοτάκης και πως είναι έτοιμος να κυβερνήσει και πάλι – αυτό ακουγόταν και σαν απειλή….

Όμως όλα αυτά, όλα όμως, τέλειωσαν απότομα εδώ και δεκαπέντε ημέρες. Η Πισπιρίγκου με τα τρία νεκρά παιδιά της μονοπωλεί όλα τα δελτία και όλες τις ειδησεογραφικές εκπομπές. Η Νικολούλη, ο Λαμπρόπουλος και δεκάδες άλλοι «ειδικοί» φώτισαν κάθε πτυχή της υπόθεσης. Οι ιατροδικαστές έγιναν φίρμες, ο Λέων έγινε η νέα Παγώνη χωρίς ακόμα να γίνει νούμερο και σε επιθεώρηση και μάθαμε τα πάντα!
Έτσι λοιπόν, δεν ξέρουμε αν τελικά σκότωσε κανένα , ένα ή τρία παιδιά , αν ο άντρας της το ήξερε ή το υποψιαζόταν ή κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου, αν η ίδια είχε άλλη σχέση, αν η σπιτονοικοκυρά πέθανε ή την πέθαναν, βαρεθήκαμε να ακούμε τη λέξη Πισπιρίγκου και απέκτησα αντανακλαστικά απίθανα: Μπορώ πλέον να αλλάζω κανάλι ακούγοντας το «Πισπί»…
Ο Μητσοτάκης μας καθησύχασε ότι τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από εμάς τους γονείς τους, ο Τσίπρας είναι πεισμένος πως αν είχε πέσει ο Μητσοτάκης τα παιδιά θα είχαν γλιτώσει και κάπως έτσι μπήκε η Άνοιξη. Ευτυχώς. Ο πόλεμος πάντως συνεχίζεται, η ακρίβεια επιμένει όπως επιμένουν και αρκετοί τρόμπες ότι αν γίνουν εκλογές στην Ελλάδα ξαφνικά θα φτηνύνουν τα καύσιμα και το ρεύμα.
Τώρα που μπήκε πια για τα καλά η Άνοιξη, περιμένουμε τα χιόνια Πασχαλιάτικα και τους κρεοπώλες να μας γδάρουν πουλώντας τα αρνιά σε τιμές που μπορούν να αλλάξουν την παράδοση: Παίζει να φάμε λαυράκι αντικρυστό και ψαρόσουπα αντί για μαγειρίτσα και να τους αφήσουμε να βάλουν τον οβελία κάπου που δεν θα τον βλέπει ο ήλιος.

Στα εκπαιδευτικά, περιμένουμε τις εξετάσεις για να αντιληφθεί το Υπουργείο ότι οι μισοί περίπου μαθητές έχοντας χάσει ένα τουλάχιστον μήνα παρακολούθησης μαθημάτων λόγω ασθένειας δικής τους ή της οικογένειάς τους , είναι αδύνατον να ανταποκριθούν σε «κανονικά»  θέματα εξετάσεων από την Τράπεζα.

Σε προσωπικό επίπεδο , αισθάνομαι ότι είμαι στο Survivor με τα κρούσματα από κορονοϊούς και γρίπες να με πολιορκούν και εμένα να αντιστέκομαι. Ότι πρέπει να γράφω συχνότερα γιατί μου πέφτουν πολλά μαζί , νομίζω το καταλάβατε. Αν είμαστε καλά, που χλωμό το βλέπω, θα το προσπαθήσω.

Όλα καλά παιδιά, συνεχίζουμε!