Έχω πολύ καιρό να γράψω κάποιες προσωπικές σκέψεις. Τρέξιμο στα επαγγελματικά, τρέξιμο με διάφορα μικροπροβλήματα, μπόλικη επικαιρότητα που δεν προλαβαίνω καν να αφομοιώσω, πόσο μάλλον να σχολιάσω κιόλας.

Έχω λαλήσει με πολλά όλο αυτό τον καιρό, αλλά λέω να ξεκινήσω από τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές στην Κεφαλονιά. Μιλάμε για ανακάτεμα χωρίς προηγούμενο, θα τους πάρω έναν-έναν:
Αλέξανδρος Παρίσης: Ο νυν Δήμαρχος. Άνθρωπος της «πιάτσας», χωρίς ειδικές γνώσεις σε κανένα χρήσιμο για τα κοινά τομέα (το θέατρο και οι γυναίκες δεν βοηθούν) , με συνεργάτες παρόμοιου επιπέδου (στην καλή περίπτωση). Σε αρκετές περιπτώσεις προσπάθησε να δώσει αξία σε διάφορους πολιτικά ανύπαρκτους, αυτοί είναι και οι πρώτοι που του γυρνάνε την πλάτη τώρα που το πλοίο μπάζει νερά. Έχασε νωρίς από δίπλα του κάποιους ανθρώπους με γνώσεις και εμπειρία, του έτυχε και ο σεισμός , όπου παρά την θέληση του να κάνει πράγματα, η ανοργανωσιά, αυτό το μάγκικο «χύμα στο κύμα» που έχει, δεν βοήθησε. Βέβαια, έχει ακόμη στηρίγματα : Τους κλασικούς ηλικίας άνω των 60 «νοικοκυραίους» και τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ αν περάσει στο 2^ο γύρο. Πιστεύω ότι θα βρεθεί στον επόμενο γύρο, αλλά δήμαρχος δεν ξαναβγαίνει ούτε με σφαίρες.

Κοτσιλίνης-Καλαφάτης και οι συν αυτώ: ό,τι υπάρχει σε αποκαΐδια και περασμένα μεγαλεία του ΠΑΣΟΚ  θέλουν να ξανακερδίσουν το Δήμο. Βασικά απευθύνονται σε λωτοφάγους, εναπομείναντες βαθεοσκληροπυρηνικούς Πασόκους (δύο ξέρω)  και βασίζονται πολύ στον παράγοντα τύχη: Πόσοι υπερήλικες όμως θα μπερδέψουν τα ψηφοδέλτια για να τους ψηφίσουν;

Θεόφιλος Μιχαλάτος: Λογικά θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος Κεφαλονιάς, παρά την αναποτελεσματικότητα (για να μην πω αδιαφορία) που έδειξε και αυτός με τους σεισμούς. Οι νταλίκες του Βασιλόπουλου δεν έσωσαν την κατάσταση (ο Σκλαβενίτης έστειλε χωρίς να έχει καν μαγαζί στο νησί!). Όμως σίγουρα είναι ευφυής και πετυχημένος επιχειρηματίας, φαίνεται ότι κινείται για τη δόξα και όχι για το χρήμα και αυτό σίγουρα είναι θετικό. Υπάρχει καιρός βέβαια μέχρι τις εκλογές και προλαβαίνει να «αυτοκτονήσει» πολιτικά, αν συνεχίσει να μαζεύει τους δυσαρεστημένους ανάξιους του Παρίση. Οι αντιδήμαρχοι που κατεβαίνουν μαζί του, δεν είναι και τα καλύτερο δείγμα υποψήφιων.

Δημητράτος: Μου διαφεύγει το μικρό του όνομα, όπως νομίζω και στους περισσότερους. Ο ΣΥΡΙΖΑ που τον στηρίζει, μάλλον ελπίζει σε θαύμα αντίστοιχο της Θεοπεφτάτου. Η προίκα του «άφθαρτου και τίμιου» που έχει δεν πιστεύω ότι είναι αρκετή. Η πρώτη του παρέμβαση με επιστολή για το θέμα των ΤΕΙ, θα διδάσκεται ως παράδειγμα του πως μπορεί κάποιος με ένα γράμμα να «κάψει» τις όποιες ελπίδες έχει. Τον βλέπω να κονταροχτυπιέται με Καλαφάτη για την τρίτη θέση.

Νίκος Γκισγκίνης: Πιο ανιαρός πεθαίνεις. Είναι ικανός να ρίξει σε κατατονία εξεγερμένους του ΠΑΜΕ, να σου απαγγείλει απέξω την πιο πρόσφατη ανακοίνωση της κεντρικής επιτροπής και έχει το χάρισμα των πολιτικών του ΚΚΕ: Είναι κουφός! Ότι και να τον ρωτήσεις, εκείνος απαγγέλει όσα έχει αποστηθίσει. Καταλαβαίνει πότε πρέπει να μιλήσει, μόλις εκείνος που τον ρωτάει σταματά να μιλάει. Το ΚΚΕ θα χρησιμοποιήσει ως συνήθως τις δημοτικές εκλογές ως μια δωρεάν δημοσκόπηση και θα παζαρέψει θεσούλες με αντάλλαγμα τις ψήφους των οπαδών του στο δεύτερο γύρο.

Συνοψίζω: Ο Παρίσης κομμένος λόγω ιδιοσυγκρασίας, ηλικίας και συνεργατών.

Ο Καλαφάτης θα έβγαινε άνετα διαχειριστής στην πολυκατοικία όπου ο θυρωρός αναγνώριζε τον Κατσιφάρα.

Ο Μιχαλάτος είναι το «ποτάμι» στην Κεφαλονιά , έστω «ρέμα» λόγω μικρού πληθυσμού και μάλλον θα εκλεγεί.

Ο Δημητράτος είναι καλό παιδί και τίμιο – ξέρω πάρα πολλούς τέτοιους που ευτυχώς για αυτούς δεν εκτίθενται ως υποψήφιοι.

Ο Γκισγκίνης είναι υποψήφιος γιατί τον έβαλε το κόμμα, που έχει πάντα δίκιο. Το ΚΚΕ δεν θέλει να είναι κυβέρνηση και δεν θα διακινδύνευε ποτέ να βάλει υποψήφιο κάποιον που θα μπορούσε να κερδίσει.

Θα επανέλθω , ανάλογα με τις εξελίξεις…