Η ΕΒΕ για την εισαγωγή μαθητών στα ΑΕΙ, είναι ένα σωστό μέτρο. Δεν είναι αποκλεισμός μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως πολλοί – συνάδελφοι και μη – ισχυρίζονται. Στην ουσία, είναι ένα μέτρο προστασίας των ίδιων των παιδιών από επιλογές που βλάπτουν τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Η λογική του «πέρασα σε ΑΕΙ» που δεν έχω καν τη δυνατότητα να παρακολουθήσω και απλά μετακομίζω σε μια επαρχιακή πόλη μεταφέροντας οικογενειακό εισόδημα στους επαγγελματίες της, αναγκάζοντας σε κάποια  χρόνια επιπλέον στερήσεων χωρίς ανταμοιβή τους δικούς μου, έπρεπε κάποτε να τελειώσει.

Όσοι έχουν κάποια επαφή με αυτό που λέγεται τριτοβάθμια εκπαίδευση σε κάποιο από τα δεκάδες πρώην ΤΕΙ που είχαν για πολλά χρόνια την έδρα τους σε διάφορες επαρχιακές πόλεις, γνωρίζουν ότι στην πλειοψηφία τους φιλοξενούσαν φοιτητές με πολύ χαμηλό επίπεδο γνώσεων , με αποτέλεσμα το επίπεδο των σπουδών να πέφτει συνεχώς, φτάνοντας σε επίπεδα πραγματικής ξεφτίλας. Επί σειρά ετών, μπήκα στη διαδικασία να βοηθήσω «φοιτητές» να περάσουν τα μαθηματικά της σχολής τους, άλλοτε για να εξυπηρετήσω κάποιο γνωστό μου παιδί, άλλοτε για να βοηθήσω συνάδελφο (!!!) που προσπαθούσε να πάρει δεύτερο πτυχίο, άλλοτε γιατί είχα ανάγκη τα έξτρα (ημινόμιμα!!) χρήματα. Τα προηγούμενα χρόνια που έδιναν εξετάσεις κανονικά, τα παιδιά αναγκάζονταν να μάθουν κάποια πράγματα προκειμένου να περάσουν το μάθημα. Από τότε που οι εξετάσεις έγιναν διαδικτυακές, η κατάσταση άλλαξε εντελώς!
Οι «φοιτητές» δεν προσπαθούσαν πλέον να μάθουν τίποτα, δεν ήξεραν τίποτα, απλά ζητούσαν κάποιον να «τους περάσει το μάθημα». Δεν μπήκα στη διαδικασία να το κάνω, παρά μόνο μια φορά για ένα παλιό μαθητή που προσπαθούσε να τελειώσει το Παιδαγωγικό και αυτό για κοινωνικούς λόγους μια που ήξερα ότι υπήρχε ένα πολύ σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα. Η τελευταία κρούση μου έγινε πριν τρεις βδομάδες, από το γιο παλιού γνωστού στη γειτονιά μου: Φοιτητής στη σχολή «Αυτοματισμού» στη Χαλκίδα, μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Στην ερώτησή μου για το τι ύλη έχει να αντιμετωπίσει και πως λέγεται το μάθημα, η απάντηση ήταν «θα το ψάξω» και δύο μέρες μετά, το μόνο που είχε καταφέρει να βρει, ήταν μια φωτογραφία με τρία θέματα εξέτασης από προηγούμενη χρονιά. Ούτε ύλη, ούτε τίποτα! Φυσικά αρνήθηκα , λέγοντας πως δεν τα θυμάμαι πια αυτά, προκειμένου να μην παρεξηγηθεί ο μπαμπάς του (που ήταν πρόθυμος να με πληρώσει όσα του ζητούσα προκειμένου το αστέρι του να περάσει και να έχει μια ελπίδα να τελειώσει κάποια στιγμή η καλοπληρωμένη φοιτητική ζωή του γιου ). Εξοργίστηκα τόσο, που είμαι αποφασισμένος πλέον να λέω κατάμουτρα το «όχι» από εδώ και μπρος, χωρίς να ψάχνω δικαιολογίες για να μην στεναχωρήσω τον «φοιτητή» .

Οι ανώτατες σχολές πρέπει να αποκτήσουν το δικαίωμα να εξασφαλίζουν κάποιο επίπεδο για τους νέους φοιτητές τους, προκειμένου να κρατήσουν ή και να ανεβάσουν το επίπεδο των σπουδών που προσφέρουν. Δεν γίνεται να έχεις φοιτητές που αγνοούν ακόμα και τα στοιχειώδη και να κατεβάζεις συνεχώς τα ζητούμενα για να υπάρχουν έστω κάποιοι που να περνούν το μάθημα, αυτό δηλαδή που γίνεται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια ! Έχω δει τα θέματα σε αρκετές σχολές και έχουν φτάσει να εξετάζουν μαθηματικά σε επίπεδο γενικής παιδείας Γ Λυκείου για να δώσουν πτυχία σε δασκάλους, logistics, οικονομικά. Αυτό είναι κατάντια που πρέπει να σταματήσει, μαζί την εξ αποστάσεως εξέταση που έχει κάνει τα πράγματα τρεις φορές χειρότερα!

Ο τρόπος που τα παιδιά αντιμετωπίζουν το σχολείο και τις σχολές τους πρέπει να αλλάξει και η ΕΒΕ είναι ένα πρώτο και μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Από μόνο του δεν είναι αρκετό, αλλά αν συνδυαστεί με αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών και κατορθώσουμε να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη και το ενδιαφέρον των παιδιών για τα σχολεία τους, θα έχουμε κάνει επιτέλους κάτι για αυτό που λέγεται Παιδεία στην Ελλάδα!