Εμείς για πάρα πολλά χρόνια κάναμε Ανάσταση στον Άγιο Νικόλαο, εκεί κοντά στο (τσακισμένο) Λύκειο. Καλή ατμόσφαιρα, με κάποια δυναμιτάκια και κάποιες «γουρούνες» , όλα όμως σε λογικά πλαίσια. Εντάξει, πέρυσι ο ιερέας μας έβαλε να ψάλλουμε 6 φορές το «Χριστός Ανέστη» πριν μας αφήσει να βγούμε από την εκκλησία ενώ ενδιάμεσα ο νεωκόρος είχε κάνει χρέη παρκαδόρου στο Μέγαρο Μουσικής: «Κάνε ένα βήμα πιο μπροστά να βλέπουν από πίσω, πήγαινε ένα βήμα δεξιά μην τυχόν και ακουμπήσει πάνω σου ο ιερέας καθώς θα γυρίζει…»  – σε κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι θα μας εξετάσουν και στο «Πιστεύω», αλλά τελικά δεν πάθαμε και τίποτα!

Ο ίδιος λειτουργός φέτος, αποφάσισε να κάνει την Ανάσταση στον Παντοκράτορα, «κλείνοντας» τον Άγιο Νικόλαο. Πιστεύω πως αν ήταν στο χέρι του θα είχε κλείσει και όλες τις υπόλοιπες εκκλησίες στο Ληξούρι, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο του χριστεπώνυμου πληρώματος!
Ώρα 11:40 λοιπόν, βράδυ Μεγάλου Σαββάτου. Το Άγιο Φως έχει ήδη δοθεί στους πιστούς. Κόσμος αρκετός και έξω από την εκκλησία. Λίγο μετά που έχουμε φτάσει, έχουμε ανάψει τις λαμπάδες , χαιρετούμε γνωστούς και φίλους και ξαφνικά , 13 λεπτά πριν τις 12, ο παπάς κάνει Ανάσταση!!! Οι καμπάνες αρχίζουν να χτυπούν χαρμόσυνα, ο κόσμος κοιτάει αμήχανα γύρω του, αρκετοί δεν πιστεύουν ότι έχει γίνει Ανάσταση , αλλά τελικά βεβαιωνόμαστε για το θαύμα και ξεκινάμε για το σπίτι. Αρκετοί άνθρωποι είναι ακόμα καθ΄οδόν προς την εκκλησία , κάποιοι παρκάρουν και σε αρκετούς που είναι ακόμα μέσα στο αυτοκίνητο δίνουμε το Άγιο Φως και χωρίς καν να σταματήσουν, επιστρέφουν σπίτια τους…. Εγώ πρόλαβα να ακούσω και το «Χριστός Ανέστη» από την τηλεόραση στην απευθείας σύνδεση που είχε με τη Μητρόπολη της Αθήνας!

Πάσχα 2016 στο Ληξούρι. Χωρίς εξέδρα στην πλατεία, με ελάχιστα και μακρινά βεγγαλικά , ο τόπος ερήμωσε πριν τις 12 για να «ξυπνήσει» κατά τις 13:00 όταν η νεολαία θα ξεχυθεί στα μπαράκια. Την ίδια ώρα ή μάλλον λίγο μετά, ο Μητροπολίτης Κεφαλονιάς έψαλλε το Χριστός Ανέστη στην κεντρική πλατεία του Αργοστολίου, μαζί με τον κόσμο που πλημμύρισε την πλατεία , δίνοντας την σωστή διάσταση στη μεγάλη χριστιανική γιορτή!

Κυριακή του Πάσχα. Πρωτομαγιά. Ώρα 7:30 το πρωί, ο ίδιος γνωστός παπάς «ξαναχτυπά» : Οι καμπάνες του Παντοκράτορα χτυπούσαν για πάνω από 10 λεπτά και πάλι μετά από λίγα λεπτά, ώστε να βεβαιωθεί ότι δεν έχει μείνει άνθρωπος που να μην ξυπνήσει και αγελάδα που να μην της έχει κοπεί το γάλα από την τρομάρα!
Με το που τελείωσαν οι καμπάνες, ξεκίνησε να γκαρίζει ο γάιδαρος του γείτονα από το διπλανό χωράφι, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στην απέλπιδα προσπάθειά μου να ξανακοιμηθώ !

Διότι, άντε και σηκώθηκες στις 8:00 το πρωί από το κρεβάτι. Τι να κάνεις μέχρι τις 11:30 που θα ξεκινήσεις για το χωριό για να πας να ψήσεις; Τις παλαβομάρες του στυλ ξυπνάμε χαράματα ώστε να ψήσουμε νωρίς κοκορέτσι και αρνί, ώστε με το που θα ανοίξει το μάτι του ο απλός άνθρωπος να πρέπει να μπουκώσει με τριγλυκερίδια αντί για καφέ;

Από την άλλη μεριά, με τόση ερημιά που έχει το μεγάλο χωριό μας, πάλι καλά που υπάρχουν και κάποια «στραβά» για να έχουμε να θυμόμαστε!!!!

Καλό μήνα!