Ο μικρός (και λίγο περίεργος) γιος μου, έχει αρχίσει εδώ και λίγες ημέρες το «ψηστήρι» :
– Σκέφτομαι να κάνω ένα τατουάζ…
– Ούτε να το σκέφτεσαι!
– Όχι κάτι κραυγαλέο, κάτι διακριτικό…
– Μην το ξαναπώ !
– Δεν καταλαβαίνω γιατί είσαι τόσο αρνητικός, όλα τα παιδιά . . .

Συνέχισε για κανένα δεκάλεπτο να μου λέει διάφορες παπαριές περί μόδας και άλλα γραφικά. Η συζήτηση έκλεισε δημοκρατικά όταν του είπα πως αν τολμήσει να πάει για τατουάζ, θα μηνύσω όποιον διανοηθεί να του το κάνει: Ευτυχώς για τους ανήλικους χρειάζεται η έγγραφη συναίνεση του κηδεμόνα.
Η μόδα του σημαδέματος του κορμιού έχει εξαπλωθεί κυρίως εξαιτίας των αθλητών ποδοσφαίρου και μπάσκετ, αλλά και ανθρώπων της showbiz. Έξι χρόνια πριν, ο μικρός μου (εννιά χρονών τότε) είχε έρθει με το αριστερό του χέρι γραμμένο από την παλάμη ως τον ώμο, γιατί έτσι το είχε και ο Lebron James, από τους πρώτους που το είχαν ξεκινήσει! Μετά από ένα τέταρτο τρίψιμο με τρίχινο γάντι, το χέρι είχε καθαρίσει, ο εγωισμός του είχε τσαλακωθεί και η ιδέα χρειάστηκε έξι χρόνια για να του ξαναέρθει. Τώρα ;
Η αλήθεια είναι πως όπου και να κοιτάξεις βλέπεις ανθρώπους γεμάτους tattoo. Όχι celebrities, απλούς καθημερινούς ανθρώπους: Η κοπελίτσα που επειδή της λείπουν 10 πόντοι ύψος, 10 κιλά σάρκας και 40 βαθμοί IQ πάει και ζωγραφίζει ένα φίδι στην πλάτη που ξεκινά από τον αυχένα και φθάνει μέχρι εκεί που θα φύτρωνε και η δική της ουρά αν ήταν λίγο πιο χαζή ακόμα. Ο νεαρός με τους κοιλιακούς που σκοτώνουν, φτιάχνει ένα δράκο στον ώμο και γράφει και δέκα μαλακίες (στα γιαπωνέζικα φυσικά ! ) στο μπράτσο, έτσι στο μυαλό του έχει ταυτιστεί με τον Μήτρογλου, τον Κονέ ή κάποιο αντίστοιχο φωστήρα. Ο σαραντάρης που θέλει να είναι μοντέρνος, γράφει τα ονόματα των παιδιών του στο μπράτσο του και το όνομα της γυναίκας του στο μέρος από όπου βγήκαν. Έχουν καταντήσει το κορμί τους σαν τα T-shirts που μας έχουν επιβάλλει- ξέρετε σαν κι αυτά που γράφουν μπροστά με μεγάλα γράμματα “DESOYGRAFO UNIVERSITY” και από κάτω  «kolohori village 1955». Υπάρχει και η κατηγορία των συνεσταλμένων μοντερνορομαντικών που «χτυπάνε» κάτι διακριτικό: Ένα τριανταφυλλάκι, ένα αστέρι (σαν τους εβραίους στο ολοκαύτωμα) , μια ημισέληνο, το αρχικό γράμμα της γκόμενάς του (τουλάχιστον ας είναι Μ, ακόμα κι αν χωρίσει, όλο και κάποια Μαρία θα βρεθεί να τον παρηγορήσει) ή μια σβάστικα – μη δυσκολεύουμε και το έργο των διωκτικών αρχών !

Προσωπικά, τα τατουάζ μου θυμίζουν άγριες φυλές της Αφρικής που φρόντιζαν να σημαδεύουν με διάφορους τρόπους το κορμί όσων θεωρούσαν ιδιοκτησία τους, καθώς και τους Αμερικανούς γελαδάρηδες που στον Λούκυ Λουκ μαρκάριζαν τα ζώα τους.

Αφορμή για το παραλήρημα που διαβάσατε, αποτέλεσε ένα άρθρο που διάβασα το απόγευμα, όπου οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις είναι αυτές που αναλαμβάνουν να «σβήσουν» τατουάζ από το ανθρώπινο σώμα !