Έχω σταματήσει να γράφω για πολιτική εδώ και καιρό. Οι τελευταίες επιλογές μου ήταν τουλάχιστον ατυχείς, τόσο που αισθάνομαι πως οι πολλοί έχουν δίκιο και εγώ που προσπαθώ να ψηφίσω ότι είναι πιο κοντά στις ιδέες μου, άδικο. Τι να πρωτοθυμηθώ; Το φιάσκο με τη «Δημιουργία Ξανά» του Τζήμερου, την ψήφο μου στη ΔΗΜΑΡ, που μπήκε στην κυβέρνηση και αφού υπερψήφισε τα «τέρατα» αποχώρησε για ένα καπρίτσιο αντί να προσπαθήσει από τα μέσα να αλλάξει τα πράγματα ή την τελευταία φορά στις ευρωεκλογές που ψήφισα τον επτάχαζο – όπως αποδεικνύεται – Θεοδωράκη; Μόνη παρηγοριά ότι οι άνθρωποι που εξελέγησαν ευρωβουλευτές με το «ΠΟΤΑΜΙ» είναι πράγματι αξιόλογοι.  Το μεγαλύτερο ποσοστό σε βουλευτικές εκλογές που είχε πάρει κόμμα που έχω ψηφίσει, είναι ένα 6% του Συνασπισμού προ αμνημονεύτων ετών.

Προσπαθώ εδώ και καιρό να με πείσω ότι πρέπει να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν βέβαια κάποια μικροεμπόδια : Ο Τσίπρας που είναι ανερμάτιστος, υποσχεσιολάγνος, παιδί του κομματικού σωλήνα, με σύγχυση απόψεων. Κάποιοι από τους υψηλά ιστάμενους του κόμματος που είναι πάμπλουτοι, κρατικοδίαιτοι άεργοι συνδικαλιστές. Οι οικονομολόγοι του που δεν έχουν συμφωνήσει ούτε προεκλογικά για το τι θα κάνουν. Τα στελέχη του τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι μετανοημένοι πασόκοι που βρήκαν να στεγάσουν τις φιλοδοξίες τους για εξουσία. Όλα αυτά όμως περνούν σε δεύτερη μοίρα όταν αναλογίζομαι πως μας κυβερνούν οι κρατούντες. Αν είναι να απαλλαγούμε από τον Σαμαρά , τον Βενιζέλο και τον Λοβέρδο που από όλα τα κακά της Παιδείας, σκέπτεται να θεραπεύσει το κενό στη διδασκαλία των αλβανικών ως δεύτερης ξένης γλώσσας, είμαι ικανός να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ και αυτό θα κάνω! Διάλεξα να το ανακοινώσω ακριβώς την ημέρα που και η ογκόλιθος της πολιτικής σκηνής Θεοδώρα Τζάκρη προσχώρησε στο κόμμα, ανεβάζοντας ακόμα ψηλότερα τα ήδη υψηλά ποσοστά.

Τα είπα και αισθάνομαι ήδη να φεύγει ένα βάρος από πάνω μου! Έτσι αισθάνεται λοιπόν όποιος σκοπεύει να ψηφίσει ένα μεγάλο κόμμα; Σα να μοιράζεται την ευθύνη της επιλογής του με τόσους πολλούς, ώστε αυτό που του αναλογεί να είναι αμελητέο!  Σε όλες τις προηγούμενες εκλογές , είχα να απολογούμαι σε φίλους και γνωστούς για την επιλογή μου. Τώρα; Εγώ θα εγκαλώ όσους δεν ψήφισαν εμάς για να σώσουμε τη χώρα! Ήδη αισθάνομαι ψηφοφόρος της κυβέρνησης που πρόκειται να εκλεγεί ! Θα είμαι με τους νικητές, γιατί τελικά σε αυτή τη χώρα αυτό μετράει. Κι αν τα πράγματα πάνε κατά διαόλου; Γιατί δηλαδή, τώρα πάνε καλά; Πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν; Άει στο διάολο , αυτή τη φορά θα είμαι κυβέρνηση, να βρίζω ως ψηφοφόρος και όχι ως αντίπαλος.

Δεν ξέρω αν σας έπεισα, όμως εγώ δύσκολα θα αλλάξω γνώμη. Βλέπετε, από ένα πρόχειρο υπολογισμό, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση υλοποιήσει έστω και το 30% όσων υπόσχεται (να είστε και ευτυχείς αν γίνει έτσι), εγώ θα έχω τουλάχιστον 150€ το μήνα παραπάνω στην τσέπη και αυτό πράγματι μετράει!
Τώρα βέβαια, συνειδητοποιώ πως μέχρι τις εκλογές θα πρέπει να κάνω πως πιστεύω και να υποστηρίζω όλες τις «πίπες» που διάφορα στελέχη του κόμματος εκστόμιζαν κατά καιρούς, αλλά πρέπει να τα καταφέρω, άλλωστε η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού!