Η αρχή έγινε τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Με τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, τα πακέτα Ντελόρ και τις αγροτικές επιδοτήσεις δόθηκε το σύνθημα: Μπορούμε να κλέβουμε τους Ευρωπαίους με την ανοχή ή και την αρωγή σε αρκετές περιπτώσεις του κρατικού μηχανισμού και μάλιστα να το ομολογούμε δημόσια (+Θεόδωρος Πάγκαλος+) ή και να καμαρώνουμε κιόλας για αυτό (+Ευάγγελος Γιαννόπουλος+) .

Οι αγνοί αγρότες που έκλειναν τους δρόμους παραδοσιακά κάθε Γενάρη, με τα πανάκριβα 4Χ4 και τα τρακτέρ-τέρατα, εισέπρατταν τις επιδοτήσεις για να δουλεύουν λιγότερο ή καθόλου και να γεμίζουν τα «Ρωσιδάδικα» που ξαφνικά γέμισαν την ελληνική επαρχία, απειλούσαν με κάθε ευκαιρία πως θα τα παρατήσουν όλα και θα φύγουν, ενώ με τις ψήφους τους «αγόραζαν» τις κυβερνήσεις που ανέχονταν τα λαμόγια και τις χοντροκομμένες απάτες.

Το πάρτυ συνεχίστηκε για 44 χρόνια με ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις που πέρασαν. Οι τωρινοί κυβερνώντες το παραξεφτίλισαν : Κάτι το 41%, κάτι η ανυπαρξία αντιπολίτευσης, βάλε και την αντίληψη κάποιων υψηλά ιστάμενων ότι δεν πειράζουμε τα δικά μας παιδιά, ήρθε και έσπασε το απόστημα. Προσέξτε: Όχι από την αντιπολίτευση, αλλά από τη δικαιοσύνη , ευρωπαϊκή και ελληνική. Η αντιπολίτευση στο σύνολό της ήξερε τι γίνεται, αλλά όλο και αρκετοί δικοί της ήταν μπλεγμένοι και ευνοημένοι με πολλούς τρόπους συνεπώς δεν σκόπευε εκείνη να πάρει ποτέ την ευθύνη να κάνει την πρώτη κίνηση.

Και ξαφνικά, οι άνθρωποι που κάνουν αντιπολίτευση με τις υποκλοπές και το αίμα θυμάτων στα Τέμπη, ανακάλυψαν – νομίζουν – τον τρόπο να φύγει ο Μητσοτάκης: Εγκληματική οργάνωση με αρχηγό τον Πρωθυπουργό φωνάζουν και γελάνε και τα τσιμέντα : Ένα διεφθαρμένο κράτος αποκαλύπτεται σε όλη του την ασχήμια επειδή απλά δεν πήγαινε άλλο. Ο Μητσοτάκης αναγκαστικά και με βαριά καρδιά αφού οι  μεγαλοκαταχραστές ήταν δικοί του ανέλαβε το αδύνατο: Να καθαρίσει το βούρκο (ούτε καν)  και να πάρει πίσω τα κλεμμένα (ποτέ, ποτέ όμως!).

Η κατάσταση μου θυμίζει μια τεράστια υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέϊκα της Ηλείας, εκεί στη δεκαετία του 80. Κάποιος πατέρας κατήγγειλε συχωριανό του γιατί του «πείραξε» τον ανήλικο γιο και άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Αποκαλύφθηκε ότι οι χωριανοί δεν είχαν αφήσει παιδί για παιδί και ο τότε υπερυπουργός (+Μένιος Κουτσόγιωργας+) απάλλαξε με βούλευμα τους πάντες, σε μια δίκη που είχε καταλήξει να γίνεται κεκλεισμένων των θυρών για να προστατευθούν τα ανήλικα θύματα.

Κάπως έτσι θα γίνει και τώρα. Μην νομίζετε ότι έχουν τελειώσει τα σκάνδαλα για χρήματα της Ε.Ε που έχουν «μοιραστεί» λίγοι επιτήδειοι ρίχνοντας και ένα ξεροκόμματο σε πολλούς που έδωσαν τα στοιχεία και τη συγκατάθεσή τους για να στηθεί κάθε φορά ο μηχανισμός: Βιολογικές καλλιέργειες, ΕΛΓΑ, ΔΥΠΑ, ΚΕΚ θα ακολουθήσουν. Γιατί σε όλες τις γωνιές της Γης, όταν οι νόμοι αφήνουν παραθυράκια (επίτηδες, τις περισσότερες φορές) , οι «γνώστες» θα στήσουν τις κομπίνες με τη συμμετοχή των πεινασμένων τους οποίους καθιστούν συνενόχους , εξασφαλίζοντας έτσι την σε βάθος χρόνου ατιμωρησία τους.

Θέλω να αφιερώσω το τελευταίο τμήμα της ανάρτησης σε εκείνο το περίεργο ον που λέγεται Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δυσκολεύομαι να βρω τα λόγια για εκφράσω το πόσες διαταραχές προκαλεί στον οργανισμό μου ο τρόπος , τα λόγια, η φωνή της και κυρίως το ύφος της. Αξιοποιώντας το γεγονός πως είναι γυναίκα , ασελγεί λεκτικά πάνω σε όποιον άνδρα κάθε φορά βρεθεί μπροστά της , έτοιμη να μηνύσει/καταγγείλει/βρίσει όποιον προσπαθήσει να βάλει ένα φρένο στην ατέλειωτη αμετροεπή λογοδιάρροια της. Μου προξενεί εντύπωση που υπάρχουν ψηφοφόροι που δηλώνουν πρόθεση προτίμησης στο πρόσωπό της, αλλά σε μια χώρα που έχει βάλει στη Βουλή τόσους και τόσους άσχετους (δεν γράφω ονοματεπώνυμα, όλοι τους ξέρουμε ή τους ανακαλύπτουμε εκ των υστέρων) δεν θα έπρεπε. Πολύ ασχολήθηκα και συγχίστηκα πάλι και μόνο που την μνημόνευσα. Εύχομαι τον (πολιτικό πάντα) θάνατο της μετά από (επίσης πολιτικά) βασανιστήρια.

Επίσης, θα ήθελα όσοι από τους πολιτικούς «πέφτουν από τα σύννεφα» με τις αποκαλύψεις για κονδύλια της Ε.Ε που φαγώθηκαν, να σταματήσουν: Είναι κακοί πολιτικοί αλλά κάκιστοι ηθοποιοί!