Πάλι καταλήψεις. Δεκαέξι χρόνια θεατής στο ίδιο έργο στην Κεφαλλονιά και όχι μόνο. Από τα τέλη Οκτώβρη και μετά, οι μαθητές τηρώντας την παράδοση και το δικαίωμα στην τεμπελιά, καταλαμβάνουν σχολεία για 5 -15 ημέρες, βγάζουν συγκινητικές ανακοινώσεις, «αγωνίζονται» για ένα καλύτερο σχολείο που «να μορφώνει και όχι να εξοντώνει» , για καλύτερες συνθήκες μάθησης , για πιο σύγχρονα σχολεία , για καλύτερες εγκαταστάσεις για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο πλανήτη , για ένα καλύτερο σύμπαν…

Σταθερά αρωγοί στην όποια κατάληψη , για το όποιο θέμα, οι του ΠΑΜΕ  και πλέον και οι του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί που γίνεται από νέους, αρκεί που έχουν δίκιο να ζητάνε , αρκεί να προκαλούν – υποτίθεται – το «σύστημα» , αρκεί να κορυφώσουν την διαμαρτυρία τους με μια παραδοσιακή πορεία πίσω από μια ντουντούκα και με τα δίστιχα (ή δύστυχα;) της συμφοράς . Προϋπόθεση για όλες τις πορείες είναι να είναι ειρηνικές, συντεταγμένες πίσω από τις σημαίες και τη ντουντούκα, να μην ενοχλήσουν την κίνηση των οχημάτων, τους πελάτες των καταστημάτων και να μην φεύγει κανένας από την «γραμμή» του.

Θλιβερό θέαμα, ακόμα πιο θλιβερή η ιδεολογία ότι «κάναμε ότι μπορούσαμε για να διαμαρτυρηθούμε και να διεκδικήσουμε». Αυτό λοιπόν είναι που θα κάνει τα πράγματα καλύτερα;;;; Η συντεταγμένη , προβλέψιμη, χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα προγραμματισμένη διαμαρτυρία;;;;  Τα κλειστά για μερικές ημέρες σχολεία ποιον ακριβώς απασχολούν και ενοχλούν;;;; Τους κηδεμόνες;;; Τους διδάσκοντες;;; Την κοινωνία;;; Τους τοπικούς άρχοντες;;; Την εκάστοτε κυβέρνηση;;;; ΚΑΝΕΝΑΝ. Ουδείς πλέον δίνει σημασία. Οι «άρχοντες» συζητούν (λέμε τώρα…) και υπόσχονται την αρωγή τους σε όλες τις διεκδικήσεις, τα όργανα του κόμματος (ένα είναι το κόμμα!) χαρούμενα για την κινητοποίηση που δείχνει το μέγεθος της επιρροής τους , οι μαθητές και τα σχολεία σε πλήρη αποδιοργάνωση, το κράτος πρακτικά αδιάφορο.

Κατάντια . Μεγάλη κατάντια που συνεχίζεται επετειακά, άσχετα με το μέγεθος των προβλημάτων, δυστυχώς. Γιατί άλλο να κάνει κατάληψη το ΕΠΑΛ Ληξουρίου που δεν έχει μηχανουργείο για τη βασική εκπαίδευση και άλλο το 1^ο ΓΕΛ Αργοστολίου γιατί κάποιοι πολιτικοί-συνδικαλιστές ζήτησαν και έφτιαξαν σχολείο στην άκρη του πουθενά, κάποιοι μηχανικοί άφησαν την αυλή χωρίς ίχνος υπόστεγου και δεν έχουν θεολόγο στο σχολείο για να έχουν ακόμα ένα δίωρο στο οποίο θα συναγωνίζονται ποιος θα κάνει δυσκολότερη τη ζωή του συναδέλφου που προσπαθεί να διδάξει ένα μάθημα που όλοι οι μαθητές θεωρούν αναχρονιστικό και δεν εξετάζεται ποτέ από κανέναν !

Έχουν δίκιο οι μαθητές να ζητούν; Σίγουρα ναι. Έχουν δίκιο να κλείνουν τα σχολεία για να προβάλλουν τα αιτήματά τους; Σίγουρα όχι. Αποδεδειγμένα οι καταλήψεις δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, πουθενά. Θα μου πεις έβγαλαν πρωθυπουργό. Σωστό κι αυτό, μέσα στους εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές που έκαναν καταλήψεις βρέθηκε κι ένας που τα κατάφερε. Και οι Πρόεδροι των ΗΠΑ, στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν παραδεχθεί ότι κάποια στιγμή στη ζωή τους έχουν καπνίσει μαριχουάνα, δηλαδή τι, όποιος έχει μαστουρώσει έστω μια φορά αποκτά προβάδισμα στο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ;  Απλά αποδιοργανώνουν και τραβάνε προς τα κάτω τους πιο μέτριους μαθητές και το χειρότερο: Τους δίνουν την αίσθηση ότι αυτό είναι που μπορούν να κάνουν για να επιδιώξουν τη λύση των προβλημάτων τους «κόβοντας» ταυτόχρονα την οποιαδήποτε άλλη σκέψη ή πράξη διαμαρτυρίας και αντίδρασης.

Η υποκρισία των μαθητών και όσων τους «στηρίζουν» διακριτικά ή όχι σε αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας , κάποια στιγμή πρέπει να λάβει τέλος. Κάποια στιγμή η κοινωνία θα πρέπει να καταλάβει ότι αυτή η μορφή διαμαρτυρίας δικαιολογείται μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις και όχι για τα συνηθισμένα καθημερινά προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν ή έστω να βελτιωθούν με απλές αποφάσεις μετά από ειλικρινή συζήτηση. Ας φυλάξουμε τις καταλήψεις για τα μεγάλα, τα σημαντικά, αυτά που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αλλιώς και πραγματικά παραβιάζουν το δικαίωμα των παιδιών στη μάθηση. Ας λήξει αυτή η ξεφτίλα (με φ η ξεφτίλα γιατί έτσι γουστάρω αγαπητή Microsoft που θέλεις να το διορθώσω!!!!) , η απέραντη υποκρισία των μαθητών που κάνουν κατάληψη – και καλά – για τα προβλήματα και αυτών που τους στηρίζουν γιατί – και καλά – πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο θα λυθούν τα όποια προβλήματα…

Η Παιδεία μας πάσχει. Από πολλά πράγματα. Οι καταλήψεις απαξιώνουν το δημόσιο σχολείο , δυσκολεύουν την προσπάθεια των εκπαιδευτικών που σέβονται το λειτούργημά τους , αποδιοργανώνουν τους πιο αδύνατους μαθητές, τραυματίζουν το σχολείο. Θα ήθελα να δω μαθητές και εκπαιδευτικούς να διαμαρτύρονται για τη ισοπέδωση προς τα κάτω της παρεχόμενης παιδείας, τα προγράμματα σπουδών του προηγούμενου αιώνα, την κατάργηση μαθημάτων και εξετάσεων που έχουν μετατρέψει ακόμα και τα Γυμνάσια σε πάρκινγκ δημιουργικής (;;;) απασχόλησης εφήβων και όχι για τις κυκλοφοριακές συνθήκες, τον ήλιο και τη θερμοκρασία στις τάξεις που δεν επιτρέπει στις μαθήτριες να κυκλοφορούν με τον αφαλό σε κοινή θέα.

Αυτά τα ολίγα φίλοι και εχθροί, μαθητές, διδάσκοντες, επαναστάτες της πίπας. Και του χρόνου …