Έχεις έναν τοίχο σπίτι σου, που πρέπει να γκρεμίσεις. Έχεις ειδοποιήσει, παρακαλέσει, δώσει προκαταβολή στο μάστορα, αλλά εκείνος  έχει άλλες δουλειές και δεν φαίνεται να έχει σκοπό να έρθει. Εσύ πάλι, έχεις αποφασίσει ότι αυτός ο τοίχος σου δυσκολεύει τόσο τη ζωή, που δεν αντέχεις να τον βλέπεις άλλο.
Πρέπει κάτι να κάνεις ! Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ο φίλος σου για να σου συμπαρασταθεί και να σε συμβουλεύσει.

–      Τι θα κάνεις με αυτόν τον τοίχο;

–      Ξέρω γω;; Τι να κάνω αφού δεν έρχεται ο μάστορας;

–      Να αγωνιστείς! Να τον πετάξεις μόνο σου τον τοίχο!

–      Μα δεν έχω εργαλεία!

–      Αν πάρεις φόρα και χτυπήσεις το κεφάλι σου σε αυτόν μπορείς να τα καταφέρεις! Πρέπει να αγωνιστείς!

–      Μα , θα ματώσω και δε βλέπω να γκρεμίζεται ο τοίχος!

–      Οι αγώνες θέλουν θυσίες! Δεν μπορείς να ξέρεις αν δεν δώσεις τη μάχη σου! Εγώ θα είμαι στο πλευρό σου!

Ο φίλος σου είναι πολύ πειστικός και σου είπε πως θα σε βοηθήσει. Ξεκινάς λοιπόν και χτυπάς την πρώτη κουτουλιά. Πόνος. Συνεχίζεις: Δεύτερη, τρίτη, τέταρτη …
Το κεφάλι σου πονάει και ο τοίχος δεν δείχνει να κλονίζεται… Ο φίλος σου, δεν προσπαθεί να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο, αλλά προτιμά να σε χτυπά στην πλάτη ενθαρρύνοντάς σε:

–      Μην φοβάσαι! Αγωνίσου και ο τοίχος θα πέσει κάποια στιγμή!

Κάνεις άλλη μια προσπάθεια και καλείς και την οικογένειά σου να βοηθήσει: Εκείνοι μένουν έκπληκτοι από την προσπάθειά σου και τη ζημιά που έχεις προκαλέσει στον εαυτό σου και προσπαθούν να σε σταματήσουν:

–      Μήπως να πάρεις ένα τηλέφωνο ακόμα το μάστορα; Μήπως να βρεις έναν άλλον μάστορα;

–      Όχι. Θα τον γκρεμίσω. Είναι θέμα χρόνου, πίστης και αγώνα. Ο φίλος μου έχει δίκιο. Πρέπει να αγωνιστώ για να τον ρίξω!

–      Μα αν πάρεις άλλον μάστορα, σε δύο τρεις μέρες θα είναι εδώ! Θα σπάσεις το κεφάλι σου;;

Το κεφάλι σου πάει να σπάσει από τον πόνο, το μέτωπο σου έχει γδαρθεί, αλλά ευτυχώς ο φίλος σου , που έχει μαγαζί με παυσίπονα και γάζες, είναι δίπλα σου, να σε βοηθήσει να συνέλθεις πουλώντας σου την πραμάτεια του. Κι αν δεν μπορέσεις να γκρεμίσεις τον τοίχο τώρα, ξαναπροσπαθείς του χρόνου. Ο φίλος σου θα είναι εκεί να σε παρακινήσει , να σε εμψυχώσει και να αυξήσει και το τζίρο του…

Η οικογένειά σου προθυμοποιείται να πάει να βρει το μάστορα εκείνη και να του εξηγήσει. Ένας άλλος φίλος σου λέει να πας στο σπίτι του μάστορα και να τα σπάσεις όλα. Ευτυχώς όμως ο κολλητός σου, έχει την καλύτερη ιδέα: Δώσε μερικές κεφαλιές ακόμα και πάμε μετά έξω από το σπίτι του μάστορα, να περπατήσουμε, να του φωνάξουμε, να μας δουν οι γείτονες, να δουν και τα τσιρότα που σου πούλησα τι καλή δουλειά έχουν κάνει, να σε δει ματωμένο , να σε λυπηθεί , να του μιλήσεις και μπορεί να έρθει…

Ο τοίχος είναι ακόμα εκεί. Το αίμα πλέον τρέχει. Τα τσιρότα και τα παυσίπονα του φίλου σου δεν μπορούν να το σταματήσουν. Εσύ έχεις πεισμώσει: Που ξέρεις, μπορεί και να πέσει…

Οι ομοιότητες με όσα συμβαίνουν με το υπό κατάληψη για δεύτερη εβδομάδα Λύκειο Ληξουρίου, μόνο τυχαίες δεν είναι…