Το καρναβάλι είναι για τους Ευρωπαίους (με εξαίρεση τους Βενετούς) ότι και τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά για τους Αυστραλούς.

Όσο γελοίο φαίνεται σε μας να κόβουν πίτα στη θάλασσα ενώ ο Άγιος Βασίλης με τα δώρα φοράει μαγιό και είναι μαυρισμένος, το ίδιο και ίσως ακόμα χειρότερο, φαίνεται να προσπαθούν να χορέψουν σάμπα μες στη βροχή και τουρτουρίζοντας, διάφορες “wannabe” βραζιλιάνες με τον πισινό σε λάθος ύψος και τα πόδια σε λάθος μήκος.

Υπάρχουν βέβαια στην Ελλάδα καρναβάλια και καρναβάλια. Παγανιστική, αρχαία γιορτή που συνδέεται με τα γενετήσια ένστικτα ή/και με τη σκωπτική διάθεση, με το «ξεσάλωμα» που λένε. Κυριαρχούν φυσικά τα μάλλον χοντροκομμένα αστεία, συνήθως με σεξουαλικά υπονοούμενα και – τα τελευταία χρόνια, λόγω κρίσης – οι καρικατούρες πολιτικών με ατυχείς δηλώσεις.

Η χειρότερη κατηγορία είναι τα λεγόμενα παραδοσιακά. Διάφοροι περίεργοι βλάχοι και βλάχες, περιβάλλονται με κάτι περίεργα φορέματα (σε κάποιες περιοχές ακόμα και με κουρέλια) και επιδίδονται σε χορούς που έχουν τις ρίζες τους στην τουρκοκρατία ή και παλιότερα. Οι τοπικοί άρχοντες φωνάζουν και τα κανάλια για να εξηγήσουν τη σημασία της παράδοσης και το πόσο ωραίοι είναι οι παραδοσιακοί χοροί και τραγούδια, αλλά το βράδυ έχουν κανονίσει να πάνε μπουζούκια όπου τραγουδά η Άννα Γούλα και ο Τόλης Σπίνος.

Ακολουθούν τα ψευτοβραζιλιάνικα, στυλ Πάτρας και Μοσχάτου. Κατεψυγμένα μπουτάκια, παγωμένες σάλπιγγες, να προσπαθούν να λικνιστούν στο ρυθμό της σάμπας, ανάκατα με εμβρόντητα από το όλο σκηνικό παιδάκια που οι γονείς τους τραβολογάνε για να τα διασκεδάσουν-υποτίθεται! Κάμερες παντού για να ζουμάρουν σε φρέσκα παιδικά μουτράκια και δυσεύρετα εντυπωσιακά οπίσθια.

Η Τρίτη κατηγορία είναι τα λεγόμενα πρόστυχα. Κάτι χωριά στη Μακεδονία που γεμίζουν τον κόσμο με ομοιώματα φαλλών , τραγουδάκια του στυλ «Πως το τρίβουν το πιπέρι» και διάχυτο βλαχοερωτισμό. Το όλο σκηνικό ενθαρρύνουν ρεπόρτερ των καναλιών που  περιφέρονται δήθεν σοκαρισμένοι ανάμεσα στα ομοιώματα και φάτσες ντόπιων (θηλυκές και αρσενικές «τασούλες» της διαφήμισης) που στριμώχνονται για να εξασφαλίσουν ένα πλάνο.

Η τελευταία κατηγορία – στην οποία ανήκει και το καρναβάλι στο Ληξούρι, είναι τα «comme il faut»  καρναβάλια.  Σεμνό όσο γίνεται, με τυπικές εκπροσωπήσεις από τα γύρω χωριά, με τον ίδιο βασικό παρουσιαστή τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια , απόλυτα προβλέψιμο και εντελώς βαρετό. Στο τσακ είναι να φωνάξουνε και παπά να κάνει τα εγκαίνια. Με βασικό γκρουπ τα παιδιά του Γυμνασίου που παρελαύνουν συνοδεία καθηγητριών- φυλάκων της «τάξεως και της ηθικής» και πιο extreme παρουσία το μπαρ Overdose (η χαρά του βοσκού)  εκπλήξεις δεν αναμένονται. Αν σωθεί, θα είναι από μια παράλληλη εκδήλωση που λέγεται «Ληξούρι έχεις ταλέντο» όπου μαζεύονται κάποιες φορές και κάτι πλάσματα που βγάζουν γέλιο. Αν είχαμε εξασφαλίσει και την Αννίτα Πάνια για παρουσιάστρια, τα «παρατράγουδα του Ληξουρίου» θα είχαν αφήσει εποχή.

Κρατείστε τις εικόνες από το Ρίο μακριά από τις αντίστοιχες  ελληνικές. Αν μπορούν μάλιστα οι παρουσιαστές των «καρναβαλιών αλά Ελληνικά» να αποφύγουν τους παραλληλισμούς με το Ρίο θα είναι καλύτερα για όλους μας: Δεν συγκρίνονται ο Βλαχοδήμος με το Lionel Messi ούτε ο Θανάσης Αντελοκούμπο με τον Lebron James !