Η δική μου άποψη, είναι πως με ό,τι και αν έχουν ασχοληθεί οι κυβερνώντες τα έχουν πάει από χάλια έως μέτρια, για να το πω ευγενικά. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις μάλιστα, οι ανεκδιήγητοι που κατείχαν ή κατέχουν υπουργικούς θώκους, έκαναν ή είπαν πράγματα που ήταν από μόνα τους επιθεωρησιακά νούμερα. Ο αρχηγός τους βέβαια ήταν πιο σοβαρός. Με εξαίρεση την περίφημη δήλωσή του «Θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν» , δεν έβγαλε το γέλιο που θα περίμενε κανείς από τον επιθεωρητή του θιάσου που κυβερνάει. Έκανε όμως και αυτός το ρεκόρ του: Έδωσε άλλη διάσταση στη λέξη ψεύτης! Από δω και στο εξής όταν θα θέλουμε να περιγράψουμε πόσο ψεύτης είναι κάποιος, ο Τσίπρας θα είναι το αξεπέραστο , όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο τα έλεγε, αλλά και για το θράσος να τα παραδέχεται αργότερα βαφτίζοντας τα «λάθη» ή «απειρία», χωρίς να αισθάνεται την υποχρέωση να παραιτηθεί και να πάψει να ντροπιάζει ακόμα περισσότερο το ήδη καταρρακωμένο – από Καραμανλή-Παπανδρέου, για να θυμηθώ τους πιο πρόσφατους – αξίωμα του Πρωθυπουργού. Έβαλε μάλιστα τόσο ψηλά τον πήχη αυτού που λέμε «ψεύδεται δημοσίως» που κανένας υπουργός του, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αρκετών, δεν κατάφερε να τον πλησιάσει. Ο Κατρούγκαλος προσπαθεί, αλλά δεν το έχει καταφέρει μέχρι στιγμής.

Οι περισσότεροι Έλληνες, από ό,τι δείχνουν τα γκάλοπ, έχουν ακόμα χειρότερη άποψη για τον ΣΥΡΙΖΑ από αυτή που διαβάσατε παραπάνω. Θα έλεγε κανείς λοιπόν πως το κόμμα αυτό έχει πάρει την κατηφόρα και είναι θέμα χρόνου να πάθει συντριβή ανάλογη εκείνης που υπέστη το ΠΑΣΟΚ. Όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν νέοι οπαδοί και εν δυνάμει ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, απλώς δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να εκδηλωθούν!

Ποιοι είναι αυτοί; Θα ξεκινήσουμε με τους πρώην Πασόκους που άρπαξαν την ευκαιρία να γίνουν από τριτοκλασάτοι στο πρώην κόμμα τους, πρώτα βιολιά στη νέα κυβέρνηση, φέρνοντας μαζί τους τις ίδιες πρακτικές κομματικοποίησης των πάντων με εκείνες που βύθισαν το παλιό τους κόμμα. Κρατούν τους δικούς τους, βολεύουν όπου και όπως μπορούν μελλοντικούς ψηφοφόρους τους, στήνουν το δικό τους κομματικό κράτος μέσα στο ίδιο το κράτος.
Επόμενη κατηγορία, οι ανίκανοι πρώην διαδηλωτές , τα μέλη του «Δεν πληρώνω» που τώρα που βολεύτηκαν σε καλές θέσεις έγιναν μέλη του κινήματος «Δεν δουλεύω». Συνήθως, άτομα μειωμένων προσόντων με καλές κομματικές περγαμηνές.
Τρίτη κατηγορία, όσοι φάνηκαν πρόθυμοι να γλείψουν την νέα τάξη πραγμάτων, υπερθεματίζοντας (λέξη κι αυτή!) σε κομματική προσήλωση, προσβλέποντας σε ανάλογες ανταμοιβές με την προηγούμενη κατηγορία σε εύθετο χρόνο.
Άφησα τελευταία την μεγαλύτερη σε ποσοστό κατηγορία: Οι βολεμένοι πάσης φύσεως που βρήκαν ένα κόμμα που – παρότι τους μειώνει το εισόδημα – τους μεγαλώνει την ψαλίδα από τους υπόλοιπους χαμηλόμισθους ή άνεργους. Αυτοί που σε προηγούμενες εκλογές ψήφιζαν ΝΔ ή – παλιότερα – ΠΑΣΟΚ και που τώρα μπορούν να το παίζουν και «αριστεροί» υποστηρίζοντας την άποψή τους με το φοβερό επιχείρημα: Γιατί , οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;
Αυτοί οι τελευταίοι είναι που βγάζουν κυβερνήσεις και που δεν εκδηλώνονται ανοιχτά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι άνθρωποι που «κρατάνε πισινή» και που δεν έχουν πρόβλημα όταν φτάσουν στην κάλπη να ψηφίσουν οτιδήποτε τους κρατά «ψηλότερα» από τους υπόλοιπους!

Δυστυχώς, η πολιτική παθογένεια που κορυφώνεται με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήρθε για να μείνει και το στήριγμά της θα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στήριζαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στις χειρότερες εκδοχές τους για τη χώρα…