Μια πικρή γεύση μου άφησαν οι εκλογές πίσω τους. Κάτι σαν μια προσδοκία που δεν ευοδώθηκε, ένας αέρας αλλαγής που δεν έπνευσε, μια φρέσκια ιδέα που δεν ακούστηκε. Τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα, σαν παλιοί «γάιδαροι που καλούνται να μάθουν καινούργια περπατησιά», αυτή της συνεργασίας με άλλους αρτηριοσκληρωτικούς κατόχους της απόλυτης αλήθειας.
Ελπίζω να τα καταφέρουν – όχι οι ίδιοι, αυτό αποκλείεται – αλλά τουλάχιστον οι άνθρωποι που τους περιστοιχίζουν. Δεν πάει άλλο για τη χώρα, για εμάς , για τα παιδιά μας.
Αφού λοιπόν το σύστημα κατόρθωσε και πάλι να προστατευθεί από μεγάλες αλλαγές που μπορεί και να το αποσταθεροποιούσαν, είναι η δική μας ώρα. Ας είναι οι ηγέτες μας κατώτεροι των προσδοκιών μας κι ας είμαστε αυτή τη στιγμή βουτηγμένοι στη γκρίνια και τη μιζέρια, γιατί τέτοιες εκλογές όπου όλοι σχεδόν είναι στενοχωρημένοι με τα αποτελέσματα δεν μπορεί: Κάτι καλό έχουν βγάλει!

Ας επωμισθούμε τις ευθύνες μας εμείς, οι απλοί άνθρωποι ( ο μέχρι χθες κυρίαρχος λαός). Ας σκεφθεί ο καθένας από εμάς τι παραπάνω ή τι καλύτερο μπορεί να κάνει στη δουλειά του , στο σπίτι του , στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του κι ας το κάνει από μόνος του και χωρίς να το διαλαλεί. Ας το αφήσουμε να φανεί και να κριθεί από τους άλλους και ίσως έτσι παρασύρουμε και αυτούς , τους μέχρι χθες αδιάφορους , να ακολουθήσουν. Οραματίζομαι μια Ελλάδα, που θα έχει αποκαταστήσει τις αξίες και τα ιδανικά της.
Μια Ελλάδα που θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για μόρφωση στους νέους της και που τα καλύτερα μυαλά της δεν θα τρέχουν να ενταχθούν στα σώματα Ασφαλείας και το Στρατό, από ανασφάλεια για το αύριο.
Μια κοινωνία που θα «γυρίζει την πλάτη» στους ανθρώπους που πλούτισαν με δόλια μέσα, σε αυτούς που αμείβονται χωρίς να δουλεύουν και σε αυτούς που παρασιτούν επειδή τους το επιτρέπουν οι γνωριμίες τους.
Μια χώρα που θα τιμά τους επιχειρηματίες που χάρη στις ιδέες και τις ικανότητές τους, προσφέρουν καλά αμειβόμενη εργασία , σε άξιους εργαζόμενους που αγαπούν και τιμούν τη δουλειά τους.
Μια πατρίδα που θα φορολογεί όλους ανάλογα με τα εισοδήματα τους , όπως απαιτεί το Σύνταγμα και θα μπορεί να συνδράμει τους πάσχοντες με την ευρεία έννοια του όρου.
Ένα τόπο όπου οι εκλεγμένοι πολιτικοί δεν θα φεύγουν από την εξουσία δέκα φορές πιο πλούσιοι από ότι όταν την ανέλαβαν.
Μια Ελλάδα που θα ξεχωρίζει και θα αμείβει τους άξιους διοικητές, υπαλλήλους, εργάτες, φοιτητές , μαθητές.
Ας επιβραβεύσουμε όσους από τον κοινωνικό μας περίγυρο τιμούν και αγωνίζονται για αυτές τις αξίες, με το λόγο μας, με το να τους στηρίζουμε στην προσπάθεια τους, ακόμα και με την ψήφο μας , όποτε χρειασθεί ! Ας περιφρονήσουμε τα «λαμόγια», τους χαμερπείς, τους τεμπέληδες που παρασιτούν: Ας αφυπνιστούμε ως κοινωνία και τότε ίσως θα έχουμε για κάτι να καυχηθούμε στην επόμενη γενιά!